Καταυλισμοί στις χώρες προέλευσης προσφύγων

Καταυλισμοί στις χώρες προέλευσης προσφύγων

Kύριε διευθυντά
Προτείνω να δημιουργηθούν προσφυγικοί καταυλισμοί μέσα στις ίδιες τις χώρες προέλευσης των προσφύγων. Η Συρία είναι μεγάλη χώρα. Ο πόλεμος δεν επεκτάθηκε σε όλες τις επαρχίες της. Σίγουρα υπάρχουν επαρχίες όπου δεν γίνονται μάχες. Νομίζω ο πόλεμος γίνεται στον βορρά, στα σύνορα με την Τουρκία. Στις περιοχές, λοιπόν, που είναι μακριά από τον πόλεμο, να κατασκευαστούν καταυλισμοί πολεμικών προσφύγων. Τα κονδύλια της παγκόσμιας και ευρωπαϊκής κοινότητας που διετίθεντο μέχρι τώρα για την κατασκευή και συντήρηση καταυλισμών στις διάφορες χώρες του κόσμου (και στην Ελλάδα), να κατευθυνθούν σε αυτούς τους εγχώριους καταυλισμούς.

Αυτή η αντιμετώπιση του μεταναστευτικού είναι σωτήρια. Εχει μόνο πλεονεκτήματα και καθόλου μειονεκτήματα: 1) απαλλάσσει τους πρόσφυγες από το μεγάλο και επικίνδυνο ταξίδι (πνιγμοί στις θάλασσες), 2) απαλλάσσει τους πρόσφυγες από δυσβάσταχτο σχετικό κόστος, 3) απαλλάσσει τους πρόσφυγες από τις δυσκολίες προσαρμογής σε νέα περιβάλλοντα (γλωσσικές και άλλες δυσκολίες), 4) κρατάει τους πρόσφυγες κοντά στις εστίες τους, οπότε σε κατάλληλες στιγμές θα μπορούν και να πηγαίνουν εκεί και να φροντίζουν τα νοικοκυριά τους (αυτό είναι πολύ σημαντικό, διότι διατηρείται η σωστή αντίληψη για τη λύση του προβλήματός τους, που δεν μπορεί να είναι άλλη από τον επαναπατρισμό τους και την ανοικοδόμηση της πατρίδας τους, 5) αφαιρείται η δυνατότητα εκμετάλλευσης του προβλήματος από τρίτους (πολιτική εκμετάλλευση από κράτη, κερδοσκοπική εκμετάλλευση, παρείσφρηση ψευτοπροσφύγων – κερδοσκόπων).

Εντελώς τα ίδια ισχύουν και για τους πρόσφυγες από την Αφρική. Εκεί οι εκτάσεις είναι αχανείς. Πάντοτε μπορεί να βρεθεί ασφαλής περιοχή για την ίδρυση καταυλισμών προσφύγων. Ο ΟΗΕ να στείλει κυανόκρανους για προστασία τους, αν αυτό είναι αναγκαίο. 

Συγγενικές ιδέες για την Αφρική (να αναπτύξουμε οικονομικά την Αφρική) διάβασα και παλιότερα, επικροτώ αυτές τις μακρόπνοες ιδέες, αλλά σήμερα προέχουν μέτρα επείγοντα, διότι κάθε μέρα πνίγονται άνθρωποι στο Αιγαίο και στη Μεσόγειο. 

Η κοινωνία των φιλοξενούντων κρατών να αλλάξει φιλοσοφία ως προς το προσφυγικό: από τη μια μεριά να δώσει απλόχερα βοήθεια στους δικαιούχους πολεμικούς πρόσφυγες, από την άλλη να απαιτήσει δραστικά την εγγύησή τους ότι θα επαναπατριστούν μόλις σταματήσει ο πόλεμος. 

Σήμερα το προσφυγικό εκφυλίστηκε, παρεισέφρησαν άσχετα στοιχεία και το έκαναν εμπορική υπόθεση αναζήτησης «μιας καλύτερης ζωής». Αυτό που γίνεται τώρα (που σκορπάνε σε όλον τον κόσμο) δυσχεραίνει τις προοπτικές ομαλοποίησης της κατάστασης εκεί και φέρνει δυστυχία και σε εμάς.

Λάβετε μέρος στη συζήτηση 0 Εγγραφείτε για να διαβάσετε τα σχόλια ή
βρείτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει για να σχολιάσετε.
Για να σχολιάσετε, επιλέξτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει. Παρακαλούμε σχολιάστε με σεβασμό προς την δημοσιογραφική ομάδα και την κοινότητα της «Κ».
Σχολιάζοντας συμφωνείτε με τους όρους χρήσης.
Εγγραφή Συνδρομή