Περί πλουραλισμού και «αδιαλλαξίας»

Περί πλουραλισμού και «αδιαλλαξίας»

Κύριε διευθυντά
Επαγγελματική δεοντολογία και εθισμός λόγω «μακράς και ομοιομόρφου ασκήσεως» με έκαναν πιστό ακόλουθο της αρχαίας ρήσεως «Μηδενί δίκην δικάσης πριν αμφοίν μύθον ακούσης». 

Εκ του λόγου τούτου εκφράζω ζωηρή ικανοποίηση για το γεγονός ότι η «Κ» προσφέρει στους αναγνώστες της τη δυνατότητα «ακοής» των αντιθέτων «μύθων» σε ένα και το αυτό «σώμα» χωρίς την ανάγκη της προσφυγής σε έντυπα ή ιστοσελίδες της αντιπολίτευσης. Ιδίως τούτο το παρατηρεί κανείς αδιαλείπτως σε ορισμένες στήλες, οι «στηλοβάτες» των οποίων όμως διακρίνονται, όχι μόνο για την εμμονή τους στον εντόνως επικριτικό λόγο, αλλά και για το μέγα εύρος των γνώσεών τους και την υπέροχη ευαισθησία των κειμένων τους, τα οποία όμως υποφέρουν από την αδιαλλαξία τους, σε βαθμό που τα εμφανίζει ως μη καλοπροαίρετα, επί ζημία του εποικοδομητικού προορισμού τους. (Η συνείδηση των αναγνωστών θα τα χαίρονταν περισσότερο αν τα συνόδευε μια μετριοπαθής προσέγγιση πράξεων και παραλείψεων χωρίς προσκόλληση στην (αυτό)πεποίθηση της αντικειμενικότητας και στην επίμονη μονοπώληση της πολιτικής αλήθειας. Τούτ’ αυτό ισχύει, φυσικά, και για τα κείμενα που υπερβαίνουν τα εσκαμμένα της, κατά τα άλλα, 
«αντικειμενικής» υμνολογίας…)

Θυμούμαι ότι υπήρχε παλαιότερα μια στήλη στην «Κ», η οποία μεταστάθμευσε με όλο τον ζήλο της αντικειμενικότητάς της στα υπουργικά έδρανα του κ. Τσίπρα, πίσω ακριβώς από τη θέση του τότε πρωθυπουργού, με το προνόμιο να είναι ορατή κάθε φορά που ο κ. Τσίπρας μιλούσε από τη θέση του.

Ασφαλώς, το γεγονός εκείνο δεν έχει καμιά σχέση με τα παρόντα και ούτε μειώνει την πραγματική αξία της ευρείας αντίληψης που έχει η «Κ» για την πλουραλιστική ενημέρωση των αναγνωστών της. Δεν παύει, ωστόσο, να αποτελεί στοιχείο μνήμης, για όσους είναι καθημερινοί της «Καθημερινής».

ΥΓ.: Αναγκαία προσθήκη υστερόγραφου – αντλημένου από τα… «Παραπολιτικά» των Περσικών Πολέμων του Ηροδότου. Η δίκην «πρωινού καφέ» αδιάλειπτη σχεδόν και επίμονη επανάληψη του ίδιου σαρκαστικού από θέσεως υπεροχής μοτίβου σε συγκεκριμένη στήλη της έγκριτης «Καθημερινής», τι μας θυμίζει; Μας θυμίζει τον αξιωματούχο της αυλής του Δαρείου που τον ξυπνούσε κάθε πρωί με τη φράση «Μέμνησο των Αθηναίων». Φράση που ο αξιωματούχος είναι πιθανόν να την είχε βαρεθεί. Σε αντίθεση με τη στήλη της οποίας ο ζήλος φαίνεται ανεξάντλητος, ίσως χάριν αντισταθμιστικής ισορροπίας με το άλλο ακρινό «τάσι» του πολυπρισματικού ζυγού αντικειμενικότητας της «Κ» – την οποία εκτός των «καθημερινών» αναγνωστών αναγνωρίζουν εκόντες άκοντες και όσοι δυσφορούν για το ανεπίληπτο κύρος της.

Λάβετε μέρος στη συζήτηση 0 Εγγραφείτε για να διαβάσετε τα σχόλια ή
βρείτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει για να σχολιάσετε.
Για να σχολιάσετε, επιλέξτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει. Παρακαλούμε σχολιάστε με σεβασμό προς την δημοσιογραφική ομάδα και την κοινότητα της «Κ».
Σχολιάζοντας συμφωνείτε με τους όρους χρήσης.
Εγγραφή Συνδρομή