Κύριε διευθυντά
Αναγνώστης σας με επιστολή του στις 23/1/2021 αναρωτιέται πώς αισθάνεται ένας κληρικός όταν τελεί την εξόδιο τελετή, όπου ο προκείμενος νεκρός είναι θύμα της COVID-19 και μολύνθηκε κατά τη διάρκεια θρησκευτικής συνάξεως, την οποία δεν απέτρεψε (αν όχι εμμέσως προκάλεσε) η ιεραρχία της Εκκλησίας! Υπονοεί υποθέτω ο επιστολογράφος τον κίνδυνο από το μεγάλο χρονικό διάστημα παραμονής στον ναό του κάθε πιστού για εκκλησιασμό. Θα ήθελα να επισημάνω στον αναγνώστη σας ότι ο μέσος καταναλωτής ξοδεύει περισσότερο χρόνο σε σούπερ μάρκετ (προσφορο-μάγαζα θα ταίριαζε καλύτερα) για είδη πρώτης ανάγκης που πολλά από αυτά είναι και δεύτερης και τρίτης και τέταρτης ανάγκης, από τον χρόνο που αφιερώνει ο μέσος πιστός στην εκκλησία. Αν πρόσεχε καλύτερα θα έβλεπε ότι σε αυτές υπάρχουν τουλάχιστον παράθυρα που εξασφαλίζουν τον αναγκαίο και συνιστώμενο αερισμό, πράγμα που απουσιάζει από τα δεύτερα. Αλήθεια, η νόσος των Λεγεωναρίων που σχετίζεται με κλειστούς κλιματιζόμενους χώρους είναι άγνωστη; Στα σούπερ μάρκετ ο καταναλωτής παίρνει στα χέρια του και περιεργάζεται προϊόντα ή σπρώχνει καρότσια που ένας Θεός ξέρει πόσοι τα έπιασαν με τα χέρια τους πριν από αυτόν. Τα επιτρεπόμενα άτομα ορίζονται ανάλογα με τα τετραγωνικά μέτρα του καταστήματος. Εχουν αφαιρεθεί άραγε οι επιφάνειες των ραφιών και των ψυγείων; Ο όγκος ως προς τον οποίο υπερτερούν λόγω ύψους οι εκκλησίες, αλήθεια δεν θα έπρεπε να μετράει;
Ας ρίξει επίσης ο αναγνώστης μια ματιά στους υπαίθριους χώρους στάθμευσης αυτοκινήτων, όπου σε ώρες αιχμής μόνο αν αφήσεις τα κλειδιά σε δέχονται. Σε πόσα άραγε άλλα αυτοκίνητα θα μπει ο «παρκαδόρος» μέχρι το μεσημέρι που θα παραλάβει από τα χέρια του ευχαριστημένος το δικό σου αυτοκίνητο. Είναι πολλές οι αντιθέσεις και αντιφάσεις που παρατηρούμε καθημερινά και σχετίζονται με τη μη τήρηση των μέτρων. Συγκοινωνίες, καφέ, σπορ, διαδηλώσεις, εκδηλώσεις, διασκεδάσεις.
Συμφωνώ κατ’ αρχήν με τον επιστολογράφο.
Να κάνουμε αυστηρή κριτική αλλά να είμαστε και δίκαιοι.