Κύριε διευθυντά
Αφορμή για την επιστολή μου αυτή είναι η ύπαρξη αντικρουόμενων απόψεων για το ίδιο θέμα, τις οποίες, στο πρώτο τους άκουσμα, κάποιος είναι διατεθειμένος να τις ασπαστεί και τις δύο.
Οσον αφορά το πρόσφατο κύμα καταγγελιών για σεξουαλική ή όποια άλλη κακοποίηση, ένα μεγάλο μέρος της κοινωνίας μας στηρίζει και ενθαρρύνει τα θύματα να καταγγείλουν αυτά που υπέστησαν και, από την άλλη, υπάρχουν πολύ σοβαρά άτομα που εκφράζουν την άποψη: «MeToo σύμφωνοι… αλλά βγες και πες το αμέσως και όχι ύστερα από 20 χρόνια».
Τα θεωρητικά εργαλεία για να επιλέξει κανείς ποια από τις δύο ανωτέρω αντικρουόμενες απόψεις είναι η σωστή, μπορεί να τα βρει στο άρθρο των R.G. Lipsey and Kelvin Lancaster: «The General Theory of Second Best», The Review of Economic Studies, Vol. 24, No 1 (1956-1957). Δεν θα ήθελα να μπω στις τεχνικές λεπτομέρειες του άρθρου αυτού, το οποίο έτσι και αλλιώς αφορά τη συμπεριφορά των φορέων που δραστηριοποιούνται σε μιαν οικονομία, θα έλεγα όμως ότι τα επιχειρήματά του, μεταφερόμενα στην κοινωνία, συνοψίζονται στον κάτωθι στίχο ενός τραγουδιού των Γιάννη Νεγρεπόντη – Λουκιανού Κηλαηδόνη «Οταν στον κόσμο κυβερνά η αδικία, το να είσαι τίμιος είναι ανοησία».
Εφαρμόζοντας τα επιχειρήματα του συγκεκριμένου άρθρου στην κοινωνία, όταν σε έναν κόσμο όπου όλα δουλεύουν άψογα εμφανιστεί μία ατέλεια (π.χ., κάποιος έκλεψε κάποιον άλλο) μπορούμε να ισχυριστούμε ότι η διόρθωση αυτής της ατέλειας κάνει τον κόσμο καλύτερο. Από την άλλη πλευρά, όταν σε έναν κόσμο υπάρχουν ήδη, π.χ., 50 κλέφτες, το να απαιτήσουμε από κάποιον να μη γίνει ο 51ος κλέφτης δεν είναι εξ ορισμού μια εποικοδομητική πρόταση, και σύμφωνα με το άρθρο, κάθε κατάσταση θα πρέπει να αξιολογείται ξεχωριστά.
Αν λοιπόν ο κόσμος μας ήταν πράγματι αγγελικά πλασμένος, στην περίπτωση που κάποιος παρενοχλούσε ή βίαζε μια κοπέλα, θα έπρεπε αυτή να καταγγείλει αμέσως το γεγονός και, επιπλέον, στον αγγελικά αυτόν πλασμένο κόσμο, ο δράστης θα όφειλε να παραδεχθεί το παράπτωμά του και να ζητήσει μια δίκαιη δίκη.
Επειδή ο κόσμος μας δεν δουλεύει αγγελικά, νομίζω ότι γίνεται εμφανές ποια από τις δύο ανωτέρω απόψεις περί του MeToo είναι καλύτερο να στηρίξει κανείς.