Κύριε διευθυντά
Επιστρέφοντας από την Αμερική το 1960, μετά την ολοκλήρωση του master μου και αναλαμβάνοντας υπηρεσία στο Ινστιτούτο Τεχνολογίας Φυτικών Προϊόντων, μετέφερα μια προσφορά του αμερικανικού υπουργείου Γεωργίας.
Πρότειναν να χρηματοδοτήσουν εξ ολοκλήρου την προμήθεια από μέρους μου μιας από τις πρωτοεμφανιζόμενες στο εμπόριο συσκευές αεριοχρωματογραφίας (FM και Perkin Elmer) και όλων των άλλων απαραίτητων υλικών για τη συνέχεια της εργασίας που είχα ξεκινήσει με το master μου στην Αμερική.
Η μόνη υποχρέωση από την ελληνική πλευρά ήταν η αποστολή αντιγράφου των αποτελεσμάτων της εργασίας μου στην αμερικανική υπηρεσία. Η εργασία μου θα γινόταν εκτός του επίσημου ωραρίου του ινστιτούτου και η συσκευή θα παρέμενε ιδιοκτησία του ινστιτούτου. Εμεινα κατάπληκτος, όμως, όταν ο διευθυντής μου όχι μόνο δεν ενθουσιάστηκε από την πρόταση, αλλά την απέρριψε αμέσως με τη δικαιολογία πως το ινστιτούτο ήταν δημόσιο ίδρυμα –ανήκε στο υπουργείο Γεωργίας– και συνεπώς δεν ήταν δυνατόν να δέχεται εντολές(!) από ξένο κράτος.
Προσπάθησα να του εξηγήσω ότι:
1) Η εργασία μου θα γινόταν εκτός του ωραρίου του ινστιτούτου.
2) Ακόμη και μετά το πέρας της εργασίας μου η συσκευή θα παρέμενε ιδιοκτησία του ινστιτούτου.
3) Το γεγονός ότι το ινστιτούτο θα ήταν το μόνο ερευνητικό κέντρο στην Ευρώπη (και σε όλο τον κόσμο εκτός Αμερικής) που θα διέθετε συσκευή αεριοχρωματογραφίας και μόνο αυτό θα το έκανε γνωστό και θα ανέβαζε κατακόρυφα την εκτίμηση από τα διεθνή ερευνητικά κέντρα.
Δυστυχώς η γραφειοκρατία στη χώρα μας ήταν και θα είναι κάτι που δεν μπορείς να νικήσεις. Ετσι, μετά τη μη αποδοχή της δωρεάς και 5 χρόνια που την πολέμησα όσο μπορούσα, έδωσα την παραίτησή μου από το ινστιτούτο και το Δημόσιο.
Η επόμενη κίνησή μου ήταν να έρθω σε επαφή με την FM (τη μόνη εταιρεία κατασκευής και εμπορίας αποκλειστικά συσκευών αεριοχρωματογραφίας) και να πάρω την αντιπροσωπεία για την Ελλάδα.
Εδωσα άμεση προτεραιότητα και έπεισα την FM στη διοργάνωση διήμερου συνεδρίου αεριοχρωματογραφίας. Παρότι η ελληνική αγορά δεν παρουσίαζε για την εταιρεία ενδιαφέρον για σημαντικές πωλήσεις συσκευών. Το συνέδριο διοργανώθηκε στο Ζάππειο και περιελάμβανε θεωρία τα πρωινά με ανάλυση των δυνατοτήτων εφαρμογής της μεθόδου στις αναλύσεις διαφόρων προϊόντων. Τα απογεύματα γινόταν πρακτική εξάσκηση με τις συσκευές που μου είχαν στείλει από την Αμερική.
Η απήχηση του εγχειρήματος ήταν πάνω από τις προσδοκίες μου, με αποτέλεσμα το ενδιαφέρον να μεταφραστεί σε πωλήσεις, στο Γενικό Χημείο, στο υπουργείο Εμπορίου, στο Πολυτεχνείο, και τελικά… στο Ινστιτούτο Τεχνολογίας.
Οπως ήταν φυσικό, αισθάνθηκα και λίγη κακεντρέχεια όταν, αντί της δωρεάν προμήθειας συσκευής πριν από πέντε χρόνια, τελικά ενέκριναν την αγορά, φυσικά κατόπιν διαγωνισμού, με μέλη που κοιτούσαν μόνο την τιμή και όχι τι ακριβώς αντιπροσώπευε αυτή η νέα μέθοδος χημικών αναλύσεων.
Η γραφειοκρατία στο μεγαλείο της. Εξήντα χρόνια ήταν αυτά και έχουμε ακόμα μέλλον με τη γραφειοκρατία που δεν πεθαίνει στην Ελλάδα.