O «Θίασος», τα γυρίσματα, οι ιστορικές ρίζες, η πλοκή, ήρωες και μη, όλα ένας σταθμός

O «Θίασος», τα γυρίσματα, οι ιστορικές ρίζες, η πλοκή, ήρωες και μη, όλα ένας σταθμός

Κύριε διευθυντά 
Στο κυριακάτικο φύλλο της «Καθημερινής» στις 24 Ιανουαρίου και στη σελίδα ΙΣΤΟΡΙΑ δημοσιεύθηκε το εξαιρετικό αφιέρωμα της κ. Μαρίας Κατσουνάκη «Ο “Θίασος” του Θόδωρου Αγγελόπουλου», που αναφέρεται στην ομώνυμη ταινία-σταθμό του μεγάλου μας σκηνοθέτη, που τον καθιέρωσε ως έναν από τους μεγάλους κινηματογραφικούς δημιουργούς παγκοσμίως.

Θα ήθελα, ως καταγόμενη από το Αίγιο και κάτοικος Μεσολογγίου, να προσθέσω κάποια στοιχεία ως προς τους χώρους που ο Θ. Αγγελόπουλος επιλέγει για την εισαγωγή στον μύθο του έργου. 

Τα πρώτα πλάνα της ταινίας δείχνουν την άφιξη του πλανόδιου μπουλουκιού στο ιστορικό Αίγιο. Είναι, όμως, ο σιδηροδρομικός σταθμός από «πέτρα και κόκκινο τούβλο» ο σταθμός του Αιγίου; Δεν είναι. Εδώ ο Αγγελόπουλος συνταιριάζει το ιστορικό Αίγιο με την Ιερά Πόλη του Μεσολογγίου. Ετσι, ξεκινάει το έργο με φόντο το διώροφο κτίριο του σιδηροδρομικού σταθμού στο Μεσολόγγι, έργο της δεκαετίας του 1880· ένα από τα πιο εμβληματικά σιδηροδρομικά κτίρια, το οποίο και έκανε τον γύρο του κόσμου μέσα από την αφίσα της ταινίας, όπου κι αν αυτή παίχτηκε παγκοσμίως. 

Η ταινία συνεχίζεται με εξωτερικές σκηνές στην πόλη του Αιγίου, σε σημαντικά σημεία του ανθρωπογενούς περιβάλλοντος, όπως το σημερινό Αρχαιολογικό Μουσείο Αιγίου, που είναι ένα από τα έργα του Ερνέστου Τσίλλερ στην πόλη (πρώην Δημοτική Κρεαταγορά), η χαρακτηριστική κλιμακωτή οδός (Φιλοποίμενος) που συνδέει την παραλία με την απάνω πόλη, η σιδηροδρομική γραμμή μπροστά στις παλιές σταφιδαποθήκες κ.ά. 

Ομως και ο σταθμός του Αιγίου δεν λείπει, τελικά, από τα φυσικά σκηνικά της ταινίας. Μια παλιότερη άφιξη του μπουλουκιού στο Αίγιο παρουσιάζεται σε φλας μπακ και αυτή τη φορά εκτυλίσσεται στον σταθμό αυτό που συγκαταλέγεται στους πιο όμορφους και αντιπροσωπευτικούς νεοκλασικούς σταθμούς του τρένου στη χώρα μας, αξιόλογο δείγμα βιομηχανικής αρχιτεκτονικής στα τέλη του 19ου αιώνα. Τα εννέα αψιδωτά ανοίγματα προς την αποβάθρα με το λιτής τέχνης μεταλλικό στέγαστρο, συνέχεια της αποτελούμενης από τρία τμήματα στέγης, καθώς και η κύρια όψη προς την πόλη, εντυπωσιάζουν. 

Ο θίασος, λοιπόν, έρχεται να προσθέσει κάτι στον μύθο που η ιστορία της κάθε εποχής, η φιλοσοφία, η τέχνη και η ζωή έχτισαν για τις δύο πόλεις, που συνδέονται άμεσα με την Εθνική Επανάσταση. Κλείνουν 200 χρόνια από τη Σύναξη της Βοστίτσας (Αίγιο), ενώ όλα τελικά κρίθηκαν από το παγκόσμιο γεγονός της Εξόδου του Μεσολογγίου. Δεν είναι, λοιπόν, τυχαίες οι επιλογές του Θ. Αγγελόπουλου. 
 

Λάβετε μέρος στη συζήτηση 0 Εγγραφείτε για να διαβάσετε τα σχόλια ή
βρείτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει για να σχολιάσετε.
Για να σχολιάσετε, επιλέξτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει. Παρακαλούμε σχολιάστε με σεβασμό προς την δημοσιογραφική ομάδα και την κοινότητα της «Κ».
Σχολιάζοντας συμφωνείτε με τους όρους χρήσης.
Εγγραφή Συνδρομή