Κύριε διευθυντά
Ο κ. Στέλιος Ράμφος στο κείμενό του «Ιστορία και Αποκάλυψη» («Κ», 28 Φεβρ.) γράφει στη μέση περίπου της τρίτης στήλης τα εξής: «…ο Γεργάνος βρίσκει την ευκαιρία να περιγράψει την τότε κρατούσα κατάσταση και να στηρίξει τους ωδινωμένους Ορθοδόξους Ελληνες…».
Η γραφή «ωδινωμένους» με ξάφνιασε, γιατί στα ελληνικά λεξικά βρίσκει κανείς μόνο το ρήμα «οδυνάω-ώ», παθητικώς «οδυνώμαι». Είναι εξαιρετικά παρακινδυνευμένη η εικασία ότι ο πολυμαθής συγγραφέας θέλησε να υπενθυμίσει πλαγίως στους αναγνώστες τη σεφερική λέξη «ωδίνη» των «Τριών Κρυφών Ποιημάτων». Αλλωστε ένα παράγωγο ρήμα «ωδινώμαι», θα ήταν εν προκειμένω απολύτως απρόσφορο – θα εξωράιζε ανάρμοστα τα πάθια και τους καημούς των Ελλήνων ραγιάδων. Γραπτέον, λοιπόν, «οδυνωμένους».