Κύριε διευθυντά
Η πολιτεία αποφάσισε το 1988 να ενοποιήσει έκταση που ανήκει σε πέντε (5) οικοδομικούς συνεταιρισμούς στο Πικέρμι με το Π.Δ. Αστικού Αναδασμού (ΦΕΚ 867Δ/5-12-1988) και ορίσθηκε ως ζώνη αστικού αναδασμού (ΖΑΑ).
Ο δικός μας οικοδομικός συνεταιρισμός, ο «Ελληνικός Φοίνιξ», με έτος ίδρυσης 1965, εντάχθηκε και αυτός στη ΖΑΑ και από τότε τα μέλη μας συνεχώς πληρώνουν ετήσιες συνδρομές, έκτακτες συνδρομές, ειδικές εισφορές για τεχνικές μελέτες, δικαστήρια καταπατήσεων, νομικές μελέτες κ.λπ., χωρίς κανένα απτό αποτέλεσμα στις συνεχείς και επίμονες προσπάθειές τους.
Το ελληνικό κράτος, με τη συνεχή αλλαγή της νομοθεσίας, όπως και με την αναλγησία των υπουργείων στην οικονομική αλλά και στην πολιτική πίεση που δέχονται τα μέλη μας τα τελευταία 55 (!) χρόνια από την ίδρυση του δικού μας συνεταιρισμού, δεν έχει δώσει καμία λύση, παρά μόνο άπειρες υποσχέσεις και νομοθετήματα που αλλάζουν διαρκώς. Και το μέλλον δεν φαίνεται θετικό για εμάς, λόγω των στυγερών οικονομικών απαιτήσεων επί σειρά ετών που έχουν απαιτηθεί και απαιτούνται.
Γιατί το υπουργείο Περιβάλλοντος και Ενέργειας δεν αναλαμβάνει να λύσει, εδώ και τώρα, το χρόνιο πρόβλημα της ΖΑΑ Πικερμίου;
Μια λύση στο πολύχρονο ζήτημα ΖΑΑ θα αποτελέσει πηγή έμπνευσης, στις 6.000 εμπλεκόμενες οικογένειες και στους Ελληνες γενικότερα, ότι το ελληνικό κράτος πράγματι πράττει δίκαια. Οτι η δόμηση αυθαιρέτων από τους οικοδομικούς συνεταιρισμούς δεν ήταν ο μοναδικός τρόπος απόκτησης της ιδιοκτησίας τους.
Οτι η πολιτική είναι η τέχνη του εφικτού και όχι η επιστήμη της αποφυγής ευθύνης.