Κύριε διευθυντά
Με αρκετή καθυστέρηση, λόγω τυχαίων γεγονότων, διάβασα δημοσίευμα της Οικονομικής «Καθημερινής» της 2/2/21 με τίτλο: «Τρία μέτρα στήριξης των αναπήρων».
Σε αυτό φέρεται ο υπουργός Κ. Χατζηδάκης να ανακοινώνει την άμεση εκκίνηση των διαδικασιών για 1.700 προσλήψεις στον δημόσιο τομέα που αφορούν άτομα με αναπηρία και συγγενείς τους, πολύτεκνους, τρίτεκνους, τέκνα αγωνιστών Εθνικής Αντίστασης και παιδιά αναπήρων πολέμου (με βάση τις προστατευτικές διατάξεις του ν. 2643/1998).
Δεν γνωρίζω το περιεχόμενο του ν. 2643/1998, γνωρίζω όμως ολίγη πρακτική αριθμητική και με αυτές τις γνώσεις μου έκανα τους ακόλουθους υπολογισμούς:
– Ο Β΄ Παγκόσμιος Πόλεμος έληξε, για την Ελλάδα, τον Οκτώβριο του 1944.
– Το ίδιο χρονικό σημείο έχει προσδιοριστεί και ως τέλος της Εθνικής Αντίστασης.
– Για να έχει καταστεί κάποιος ανάπηρος πολέμου, ή για να έχει αναπτύξει δράση στην Εθνική Αντίσταση θα πρέπει κατά τη λήξη του πολέμου (Οκτώβριος 1944) να ήταν τουλάχιστον 20 ετών, άρα τα παιδιά του να γεννήθηκαν (κατά το συνήθως συμβαίνον) μεταξύ των ετών 1954-1964, όταν δηλαδή ο αγωνιστής ή ανάπηρος πατέρας θα ήταν 30-40 ετών.
Εάν οι ανωτέρω υπολογισμοί μου είναι σωστοί, τα παιδιά αυτά θα πρέπει σήμερα να είναι από 57-67 ετών. Ηλικία απολύτως κατάλληλη για να αρχίσουν μια λαμπρή σταδιοδρομία στο Δημόσιο.