Κύριε διευθυντά
Θα ήθελα να απαντήσω στο γράμμα αναγνώστη σας («Καθημερινή» 17/3/2021) που δήλωσε απογοητευμένος από την εφημερίδα σας, λέγοντας συνοπτικά ότι η «Καθημερινή» ενώ αντιστάθηκε στη χούντα, τελικά «λύγισε» στον «νεοφιλελεύθερο» Μητσοτάκη. Επειδή και εγώ από φοιτητής περίμενα πώς και πώς την Κυριακή για να αγοράσω «Καθημερινή» και «Ελευθεροτυπία», εφημερίδες παραδοσιακά «αντίθετες» σε ιδεολογία, ωστόσο με αρκετά υψηλό επίπεδο δημοσιογραφίας, θα ήθελα να τονίσω το εξής: Η «Καθημερινή» αποτελούσε ανέκαθεν τα τελευταία χρόνια, και συνεχίζει στο ίδιο μοτίβο, έναν φάρο (κυριολεκτικά) ελευθεροτυπίας, αφήνοντας όλα τα «λουλούδια» να ανθίσουν, δίνοντας τον λόγο σε απόψεις που ξεκινάνε από τη συντηρητική δεξιά μέχρι την προοδευτική Αριστερά, με σαφές ωστόσο το φιλελεύθερο (και όχι «νεοφιλελεύθερο», καραμέλα των απανταχού τάχα μου «προοδευτικών») στίγμα της. Το αν η διαφωνία του συγκεκριμένου αναγνώστη με τις δεδομένες απόψεις συγκεκριμένων αρθρογράφων τον οδηγεί στο συμπέρασμα της χειραγώγησης(!!) της εφημερίδας στην τρέχουσα εξουσία (τον Μητσοτάκη εν προκειμένω), σημαίνει ότι ο συγκεκριμένος είτε δεν υπήρξε ποτέ αληθινός αναγνώστης της εφημερίδας, είτε επιθυμεί μια εφημερίδα που να προσομοιάζει στον «Ριζοσπάστη», με σκληρή (αριστερίστικη ίσως;) κομματική γραμμή… Αλλωστε η αναφορά στην κ. Κανέλλη (σαν το ποτήρι που ξεχείλισε) αυτό δείχνει.
Εν έτει 2021, και εν μέσω πανδημίας, η «Καθημερινή» εξακολουθεί να αποτελεί μια πραγματική όαση ενημέρωσης (ακόμη και όταν διαφωνείς με αρκετές από τις απόψεις αρθρογράφων της), καθώς και πηγή πολιτισμού και υψηλής κουλτούρας μέσα από τις πολύ ποιοτικές προσφορές της.