Κύριε διευθυντά
Κάθε καλόπιστος προσυπογράφει τα αναφερόμενα στο εύστοχο άρθρο σας «Οι ήρωες του 2021» («Καθημερινή», 24.3.2021).
Ηρωες των καιρών είναι αναντίρρητα οι στρατιώτες και αστυνομικοί που κράτησαν αδιαπέραστα τα σύνορα στα «γεγονότα του Εβρου» το 2020 και οι γιατροί, νοσηλευτές, στελέχη του ΕΚΑΒ και άλλοι, άνδρες και γυναίκες, που μάχονται νυχθημερόν κατά της πανδημίας, σώζοντας ανθρώπινες ζωές.
Βρίσκονται στις επάλξεις που τάχθηκαν εδώ και ένα χρόνο και συνεχίζουν «μη φειδόμενοι κόπων, μόχθων και βασάνων», σε μια ιδιότυπη παγκόσμια εμπόλεμη κατάσταση, όπου η «σωτηρία του λαού είναι ο υπέρτατος νόμος» (salus populi suprema lex esto). Πράγματι «το ελληνικό κράτος πρέπει να βρει ένα τρόπο…» να αυξήσει τις χαμηλές αμοιβές των μαχητών της πρώτης γραμμής και να φροντίσει ώστε να απαλύνει την τσακισμένη τους καθημερινότητα. Μέχρι όμως να καταστεί αυτό εφικτό, υπάρχουν και οι ηθικές αμοιβές. Να αναγνωριστεί η προσφορά των εν λόγω στελεχών με εύφημες μνείες (ονομαστικές), να τους δοθούν «ευεργετήρια γράμματα», χωρίς ψυχικές τσιγκουνιές και «βούλιαγμα στη μιζέρια». Να τιμηθούν οι άνθρωποι με παράσημα από τα Τάγματα Αριστείας (Σωτήρος, Τιμής, Φοίνικος, Ευποιίας). Αν δεν λάβουν ηθικές αμοιβές τούτοι οι «Ηρωες του 2021», τότε ποιοι και ποιες θα λάβουν; Τα ειρημένα Τάγματα Αριστείας δεν είναι μόνο για παράσημα της «υπομονής» ή άλλων αξίων ή όχι. Δεν δίνονται μόνο «μετά ξιφών». Είναι για τέτοιες μαύρες περιόδους που καλούμε τους «μάχιμους» να μας βγάλουν στο ξέφωτο και να μας περάσουν σώους σε ασφαλείς όχθες. Καλό το χειροκρότημα, εξαίρετες οι ζητωκραυγές αλλά η ηθική αμοιβή είναι η ελάχιστη ευγένεια και αρχοντιά που μπορεί ανέξοδα να δείξει εξ ονόματός μας η πολιτεία στα παιδιά που βρέθηκαν στις προφυλακές του καθήκοντος των ημερών.
Παρακολουθήσαμε τις εκδηλώσεις και την παρέλαση για τα διακόσια χρόνια από την Επανάσταση του 1821, όπου δεν ήταν δυνατόν να παρελάσουν οι ως άνω εν ζωή ήρωες. Μέσα στην έπαρση και στην υπερηφάνεια της λαμπρής ημέρας, τη συγκίνηση που φέρνει η εθνική επέτειος και οι αναμνήσεις του κάποτε, όταν υπήρξαμε και εμείς στρατιώτες («μαυροσκούφηδες» του Οπλου, Ιππικού – Τεθωρακισμένων) στις σκληρές εποχές του 1974 και πρωτίστως νέοι, ευχηθήκαμε οι «Ηρωες του 2021» να μην τιμηθούν μόνο «μετά θάνατον», όπως συμβαίνει συνήθως. Μακάρι η πατρίδα να μην ξαναξεχάσει τα «δικά της σπλάχνα», μόλις σβήσουν τα φώτα της δημοσιότητας.