Κύριε διευθυντά
Ημουν ακτήμων και απαλλαγμένος από τα δεινά και τα έξοδα που συνοδεύουν την ακίνητη περιουσία. Σεβόμενος την τελευταία βούληση των γονέων μου, απέκτησα, κληρονομικώ δικαίω, ακίνητη περιουσία και δισέλιδο Ε9 με διάφορα αγροτεμάχια μικρής ή και ασήμαντης αξίας. Ως εδώ, ας πούμε, καλά. Καλοδεχούμενος και ο ΕΝΦΙΑ. Τα προβλήματα ήρθαν αργότερα. Θα παραβλέψω τη συνηθισμένη γραφειοκρατική ταλαιπωρία για τη δημοσίευση διαθήκης, δήλωση στη ΔΟΥ κληρονομίας, αποδοχή κληρονομίας, διανομή, τυχόν πώληση αγροτεμαχίου κ.λπ. Τα δύσκολα και ο τραγέλαφος ήρθαν αργότερα με το δασολόγιο και το κτηματολόγιο.
Αναρτήθηκαν οι δασικοί χάρτες και ο νόμος έδωσε το δικαίωμα υποβολής αντιρρήσεων. Με τις περιορισμένες τεχνικές γνώσεις μου και με την επισήμανση ειδικότερων διαπίστωσα ότι οι συντάκτες των δασικών χαρτών διαπίστωσαν ότι τα αγροτεμάχια του Ε9 ήταν δασικές εκτάσεις (τα περισσότερα) ή δασικές εκτάσεις (πρώην αγροί) ή δασωμένοι αγροί και κατ’ εξαίρεση μόνο κανονικοί αγροί. Δηλ. κτήματα οριοθετημένα με πετρότοιχους από αμνημονεύτων ετών και κτήματα με ελαιόδεντρα ηλικίας 100-150 ετών χαρακτηρίζονται δασικά. Κτήματα που καλλιεργούσαν οι παππούδες μου και οι γονείς μου και στα οποία και εγώ ο ίδιος είχα εργαστεί στα νιάτα μου διαγράφονται αυθαίρετα με την «ερμηνεία» αμφίβολων αεροφωτογραφιών. Κτήματα που έθρεψαν πολύτεκνες οικογένειες είναι ανύπαρκτα. Κτήματα από τα οποία εγώ και τα αδέλφια μου μάθαμε λίγα γράμματα είναι αόρατα. Μην αντέχοντας τους αναιτιολόγητους και παράνομους χαρακτηρισμούς και σπεύδοντας να προλάβω τις προθεσμίες, συγκέντρωσα τα απαραίτητα έγγραφα (συμβόλαια, σχεδιαγράμματα με συντεταγμένες κ.λπ.) και κατέθεσα αντιρρήσεις, οι οποίες θα εξετάζονταν εντός ολίγων μηνών από επιτροπές, στις οποίες θα συμμετείχαν δικαστής, δασολόγος, δικηγόρος κ.λπ. Πέρασαν 4 χρόνια και δεν έχει δοθεί απάντηση. Εν τω μεταξύ, ήρθε το κτηματολόγιο για τις ίδιες περιοχές. Πάλι δικαιολογητικά, σχεδιαγράμματα, μηχανικός. Πιστεύω ότι το ανακάτεμα του δασολογίου με το κτηματολόγιο δημιούργησε ένα άλυτο, σχεδόν εφιαλτικό πρόβλημα στις αγροτικές περιοχές, το οποίο, αν κάποτε λυθεί, η λύση του δεν θα έχει ούτε ιστορική αξία.