Κύριε διευθυντά
Επιστολογράφοι δεν είναι μόνο οι υπερήλικοι συνταξιούχοι, εθισμένοι επιστημονικά, επαγγελματικά ή απλώς από κλίση στο γράψιμο κατά τον «ενεργό» τους βίο, που τροφοδοτούν τις φιλόξενες στήλες που τους παραχωρεί «καθ’ ημέραν» η «Καθημερινή» στα «Γράμματα Αναγνωστών» της.
Η επιστολογραφία αποτελεί όχι ευκαταφρόνητο τομέα της γραμματείας όλων των εποχών. Οι επιστολογράφοι θεωρούνται «ελάσσονες συγγραφείς», αλλά έχουν σημαντική και ποικίλη παρουσία στην αρχαία ελληνική, ρωμαϊκή, βυζαντινή και μεταγενέστερη φιλολογική, λογοτεχνική, αλλά και επιστημονική παραγωγή διασωθέντων κειμένων.
Οι «επιστημονικές» και «διδακτικές» επιστολές του Αριστοτέλη, του Αρχιμήδη και Ελλήνων φιλοσόφων, οι επιστολές των καθαρά επιστολογράφων Αλκίφρονος, Αιλιανού και Φιλοστράτου, οι «ερωτικές» του Αρισταίνετου και πολλές άλλες ανήκουν στην αρχαία ελληνική επιστολογραφία. Ο Σενέκας μπορεί να αναφερθεί για τη ρωμαϊκή επιστολογραφία, ενώ πολλοί υπήρξαν οι Βυζαντινοί, ιερωμένοι και μη, επιστολογράφοι θρησκευτικού ως επί το πλείστον περιεχομένου. Στην Καινή Διαθήκη, εκτός από τις πασίγνωστες Επιστολές του Αποστόλου Παύλου, περιλαμβάνονται και αι τιτλοφορούμεναι «καθολικαί» επτά επιστολαί Πέτρου, Ιακώβου, Ιούδα και Ιωάννου.
Ο υπογράφων επιστολογράφος δεν έχει την αφέλεια ή την ανοησία να κατατάσσει εαυτόν εις τους πνευματικούς δημιουργούς επιστημονικών, φιλολογικών ή λογοτεχνικών κειμένων και η παρούσα επιστολή δεν αποτελεί προσπάθεια προς αυτή την κατεύθυνση. Η σκέψη που την προκάλεσε ήταν απλούστατα «αν δεν παινέσουμε το σπίτι μας…».