Κύριε διευθυντά
Φέτος θα συμπληρώσω το 58ο έτος της ηλικίας μου και μια ζωή ακούω μεταξύ άλλων και το παρακάτω: «Να σταθούμε στα πόδια μας οικονομικά, να φέρουμε Eλληνες και Ευρωπαίους να ζήσουν και να επενδύσουν εδώ, και να αναβαθμίσουμε γρήγορα την άμυνά μας». Ακούγεται αστείο τούτο. Ο μεγαλύτερος εχθρός του Ελληνα είναι ο ίδιος ο Eλληνας, όλος ο πλανήτης το γνωρίζει. Δεν είναι ο Τούρκος. Στα τέλη της δεκαετίας 1991-2000 είχε έρθει μεγάλος αριθμός αλλοδαπών και Ελλήνων να ζήσουν, να εργαστούν και να επενδύσουν στην Ελλάδα. Επικρατούσε μεγάλη ευφορία σε αυτούς τους ανθρώπους ότι η Ελλάδα αλλάζει και θα έχουν ένα λαμπρό μέλλον. Το παραμύθι, διότι περί παραμυθιού επρόκειτο, τελείωσε με τη λήξη των Ολυμπιακών Αγώνων το έτος 2004.
Ξαφνικά διαπίστωσαν ότι το καλό, παλαιό σύστημα με τους ανθρώπους που στελέχωναν αυτό το σύστημα και που έλεγχε τα πάντα στην Ελλάδα, είχε αποσυρθεί μόνο για λίγο. Μόνο τόσο, όσο χρειαζόταν να διοργανώσουμε τους Αγώνες, ώστε να δείξουμε στον πλανήτη το καλό μας πρόσωπο, συνάμα όμως ψεύτικο. Μετά τη λήξη των Αγώνων επανήλθαν αυτοί οι ίδιοι, οι παλαιοί κι έδιωξαν του παλιννοστούντες, τους αλλοδαπούς και μαζί τους τα όνειρα. Με τη λήξη των Αγώνων, ξαφνικά ο πολιτικός μηχανικός που είχε έρθει από την Ιορδανία, τη Γερμανία, τη Λιβύη, κ.λπ. έφυγε εκ νέου για Ιορδανία, Γερμανία, Λιβύη, κ.ο.κ. Εκεί θα μείνουν.
Πρόσφατα που μίλησα με προϊστάμενο υπηρεσίας στην Ελλάδα, μου μετέφερε να αποταθώ προσωπικά στον υπουργό και να ζητήσω από τον υπουργό να δώσει εντολή προκειμένου να μου αναθέσουν μελέτη.
Οσο διάστημα δεν θα υπάρξει αξιοκρατία (κι ένας από τους λόγους που μετανάστευσαν 300.000 νέοι επιστήμονες) δεν θα έρθει κανείς να ζήσει ή να επενδύσει στην Ελλάδα. Προσωπικά διαμένω στην Ελλάδα, όσο χρονικά είναι εφικτό, και παρέχω τις γνώσεις και υπηρεσίες μου που αφορούν στο επάγγελμά μου ως γεφυροποιός σε χώρες από Μοζαμβίκη έως Γερμανία τα τελευταία 16 έτη.