Κύριε διευθυντά
Με αφορμή τους επιτυχημένους εορτασμούς των 200 χρόνων της εθνικής μας παλιγγενεσίας σε όλο τον κόσμο, αισθάνομαι την ανάγκη και την υποχρέωση να υπενθυμίσω δύο ιστορικά στοιχεία, ώστε να τα λαμβάνουμε σοβαρά υπόψη στις συμπεριφορές μας και στις ενέργειές μας.
Ιδιαίτερα όταν εν μέσω πανδημίας προκαλούνται μεταξύ πολιτικών και αναπτύσσονται μεταξύ επιστημόνων εμφυλιοπολεμικές τακτικές από τους πρώτους και θεωρητικές αντικρουόμενες απόψεις από τους δεύτερους, που ελάχιστα διευκολύνουν την έξοδο της χώρας μας από την πολλαπλή κρίση.
Οι αρχαίοι μας πρόγονοι, μεταξύ των θεών που πίστευαν, είχαν και τη θεά Εριδα, η οποία έριχνε ένα μήλο και σκοτώνονταν οι Ελληνες ποιος θα το πάρει! («το μήλον της Εριδος»).
Ο εθνικός μας ποιητής Διονύσιος Σολωμός στον εθνικό μας «Υμνον εις την ελευθερίαν» αναφέρει: «Η διχόνοια που κρατάει ένα σκήπτρο η δολερή, καθενός χαμογελάει πάρ’ το λέγοντας κι εσύ» και επίσης: «Αν μισούνται ανάμεσά τους, δεν τους πρέπει ελευθεριά».
Αυτά πρέπει και οφείλουμε να τα σκεφτόμαστε καθημερινά ΟΛΟΙ μας!