Κύριε διευθυντά
Στην «Καθημερινή» της Κυριακής 28/3/21 δημοσιεύθηκε άρθρο του κ. Γ. Παγουλάτου με τον τίτλο: «Να συμφιλιωθούμε με τον εαυτό μας».
Λοιπόν, επειδή έχω το χούι (για να χρησιμοποιήσω έκφραση από τη μικρασιάτικη καταγωγή μου) να διαβάζω όλη την εφημερίδα, έπεσα πάνω στο συγκεκριμένο άρθρο. Το οποίο αναφέρει χαρακτηριστικά:
1. «Ενα έθνος που ξεκίνησε από την ακραία φτώχεια, για να καταλήξει στις 40 πλουσιότερες χώρες στον κόσμο».
Το κράτος όντως μπορεί να ξεκίνησε πάμπτωχο και με χρέη, αλλά το έθνος, δηλαδή οι Ελληνες απανταχού ήταν από φτωχοί μέχρι πάμπλουτοι. Από τις παραδουνάβιες ηγεμονίες μέχρι την Πόλη και από τον Πόντο μέχρι την Κύπρο, από τα παράλια της Μ. Ασίας μέχρι τα Επτάνησα, εκείνη την εποχή υπήρχαν πολλοί Ελληνες με πολλά χρήματα. Τα οποία και διέθεσαν στον Αγώνα πολλοί. Οπότε δεν ήμασταν κάποιοι φτωχοί που δεν είχαμε στον ήλιο μοίρα, αλλά μία δυναμική εθνότητα που αποφάσισε να ανακτήσει την ελευθερία της.
Και πάμε στο χειρότερο. Γράφει ο κ. καθηγητής:
2. «Στη διαδρομή της η Ελλάδα ολοκληρώθηκε εδαφικά, αφομοίωσε επιτυχώς τους πληθυσμούς που κληροδότησε η Οθωμανική Αυτοκρατορία».
Ολοκληρώθηκε; Πότε και πώς;
Ο κ. Παγουλάτος έχει ακούσει ποτέ του για: Β. Ηπειρο, Β. Μακεδονία (Μοναστήρι), Αν. Ρωμυλία (Φιλιππούπολη), Αν. Θράκη (Κωνσταντινούπολη), Μ. Ασία (Σμύρνη) κ.λπ.
Για ποια εδαφική ολοκλήρωση μιλάει, όταν έμειναν τόσες περιοχές εκτός εθνικού κορμού;
Επίσης, ποιους πληθυσμούς αφομοιώσαμε; Μπορεί να μας τους αναφέρει; Δηλαδή υπήρχαν σκόρπια άτομα χωρίς εθνική συνείδηση; ούτε θρησκευτική; ούτε μιλούσαν την ίδια γλώσσα; τίποτα κοινό; Μακάρι να αφομοιώναμε, θα έλεγα. Αλλά δεν το πράξαμε καθόλου. Το αντίθετο μάλιστα. Απόδειξη τούτου είναι οι Πομάκοι. Τόσα χρόνια όχι μόνο δεν τους αφομοιώσαμε, αλλά τους ρίξαμε στην αγκαλιά της γείτονος…
Εάν αυτά τα γράφει ένας καθηγητής και γενικός διευθυντής του ΕΛΙΑΜΕΠ, τι να πω… Εάν δε το άλας μωρανθή, εν τίνι αλισθήσεται;