Κύριε διευθυντά
Η προσφώνηση «Χαίρε Καίσαρ, οι μελλοθάνατοι σε χαιρετούν» ίσως ταιριάζει στη θλιβερή εικόνα του κ. Κωστή Χατζηδάκη ανάμεσα σε στοίβες φακέλων. Το ερώτημα που απασχολεί τους «μελλοθάνατους» είναι αν θα προλάβουν να οριστικοποιήσουν τη σύνταξη ή θα μεταπέσουν στην περίπτωση της διεκδίκησής της από τους κληρονόμους τους. Στα 4 χρόνια που μεσολάβησαν από την αφυπηρέτησή μου συνειδητοποίησα τα εξής:
1) Η διαδικασία στους ιατρούς του ΕΣΥ αφορά 5(!) διαφορετικούς φορείς (Δημόσιο, ΤΣΑΥ, 2 επικουρικά ταμεία συν το ταμείο του εφάπαξ).
2) Κάθε φορέας απασχολεί από μία πολυκατοικία υπαλλήλους (στην περίπτωση του ΤΣΑΥ μάλιστα 2 πολυκατοικίες). Η λεγόμενη συνένωση των ταμείων σταματάει εν πολλοίς πίσω από την αναρτημένη στην είσοδο ταμπέλα που γράφει «ΕΦΚΑ».
3) Παρότι τα στοιχεία κρατήσεων για τους 5 φορείς που εστάλησαν από τον πρώην εργοδότη μου περιλάμβαναν 15 πίνακες (ετών: 2002-2016) με 8 διαφορετικές στήλες και 14 γραμμές ο καθένας, όλοι οι φορείς αλληλογράφησαν με τον Ευαγγελισμό για επιπλέον στοιχεία.
4) Από την κοινοποίηση της αλληλογραφίας διαπίστωσα ότι μεσολαβούσαν κατά μέσον όρο 2 μήνες προς κάθε κατεύθυνση για μια απόσταση 2-3 χιλιομέτρων (σε μία περίπτωση η απάντηση εκκρεμεί ακόμα).
5) Η διαδικασία ακόμα και μετά τον υπολογισμό των επιμέρους ποσών (σε χρονικό ορίζοντα 4 ετών) διατηρεί έναν «αέναο» χαρακτήρα γιατί οι 4 από τους 5 φορείς δήλωσαν άλλοι ότι «επιφυλάσσονται» και άλλοι ότι «εκκρεμούν» νέοι επανυπολογισμοί στο απροσδιορίστου διάρκειας μέλλον.
Επειδή η συνήθης παραίνεση για ό,τι πάει στραβά είναι «κάντε προσλήψεις», διερωτώμαι αν έχει συνειδητοποιήσει κανείς ότι στην προκειμένη περίπτωση η απουσία πολιτικής βούλησης για ουσιαστική συνένωση των ταμείων (σύμπτυξη των 6 πολυκατοικιών σε μία) και η ψηφιοποίηση του συστήματος (εκτός από τη σημαντική εξοικονόμηση πόρων) είναι η κύρια αιτία του προβλήματος.