Κύριε διευθυντά
Το θέμα των έργων στην Ακρόπολη της Αθήνας έρχεται και επανέρχεται στα ΜΜΕ με πλήθος δημοσιεύσεων και αρκετές επιφυλάξεις.
Θα μπορούσαμε να το αφήσουμε να περάσει και να ξεθυμάνει αν δεν αφορούσε την Ακρόπολη. Ενα μνημείο δικό μας (τι θα ήταν η Αθήνα χωρίς την Ακρόπολη;) αλλά ταυτόχρονα ένα μνημείο ολόκληρης της ανθρωπότητας.
Για τον λόγο αυτό ακριβώς πρέπει όσοι δεν είμαστε «ειδικοί» να κρατούμε το στόμα μας κλειστό. Δεν αρκεί να είσαι αρχιτέκτων ή αρχαιολόγος για να κρίνεις. Πόσο μάλλον αν δεν είσαι ούτε αυτό. Πόσο μου λείπει αυτή τη στιγμή ο αγαπημένος και σεβαστός καθηγητής και φίλος Χαράλαμπος Μπούρας. Και κυρίως να μην πολιτικοποιηθεί το θέμα. Οι αντικρουόμενες απόψεις των δύο κατ’ εξοχήν ειδικών επιστημόνων αρχιτεκτόνων Μανόλη Κορρέ και Τάσου Τανούλα που έχουν εργαστεί πάνω από σαράντα χρόνια στα έργα αποκατάστασης και αναστήλωσης στον Ιερό Βράχο, θα μπορούσαν να συζητηθούν μόνο από μέλη της ΕΣΜΑ, της ΥΣΜΑ, του ΣΕΑ, του ΚΑΣ, του ICOMOS και όσων άλλων εμπλέκονται στην υπόθεση, με πρωτοβουλία του υπουργείου Πολιτισμού, ώστε να διαλυθούν κάθε είδους υποψίες, να δοθούν όλες οι απαντήσεις και να βρεθεί μια κοινή συνιστώσα.
«Η τελειότητα υπήρξε μόνον μια φορά και σ’ ένα τόπο και ο τόπος αυτός ήταν η Αθήνα», έγραψε ο Ερνέστ Ρενάν στο «Προσευχή στην Ακρόπολη».