Κύριε διευθυντά
Ανήμερα τη Μεγάλη Παρασκευή έφυγε από τη ζωή, στα 97 του χρόνια, ένας σπουδαίος Ελληνας, ο Παύλος Ι. Ιωαννίδης.
Ηταν μόλις 18 ετών όταν εντάχθηκε στην Αντίσταση και αγωνίστηκε ηρωικά εναντίον του κατακτητή προτού κατορθώσει να διαφύγει στο Κάιρο. Λίγο αργότερα εκπαιδεύτηκε ως πιλότος μαχητικών αεροσκαφών σε βρετανική βάση στη Νότια Ροδεσία. Υπηρέτησε στην Ελληνική Πολεμική Αεροπορία έως το 1947 και ακολούθως στην κρατική αεροπορική εταιρεία ΤΑΕ την οποία εξαγόρασε το 1956 ο Αριστοτέλης Ωνάσης δημιουργώντας την Olympic Airways. Εκεί ο Ιωαννίδης διέγραψε μια λαμπρή σταδιοδρομία, η οποία τον καταξίωσε ως μία από τις πλέον εμβληματικές προσωπικότητες στον χώρο της πολιτικής αεροπορίας.
Υπήρξε στενός συνεργάτης του Αριστοτέλη Ωνάση και ισόβιο μέλος του διοικητικού συμβουλίου του κοινωφελούς ιδρύματος που συνέστησε με τη διαθήκη του ο μεγάλος Ελληνας εφοπλιστής και στο οποίο διετέλεσε αντιπρόεδρος επί μακρά σειράν ετών συμβάλλοντας στο δημιουργικό του έργο. Υπηρέτησε επίσης το διοικητικό συμβούλιο της Ενώσεως Ελλήνων Εφοπλιστών επί 21 έτη, τα έξι ως αντιπρόεδρος, εκπροσωπώντας τον στόλο του Ιδρύματος Ωνάση. Στην ιστορία της σύγχρονης ελληνικής ναυτιλίας άφησε ισχυρό αποτύπωμα ως ο άνθρωπος που εισήγαγε πρωτοποριακές μεθόδους στη ναυτική εκπαίδευση αντλώντας πρότυπα από την τεράστια εμπειρία του στον χώρο της αεροπορίας, τα οποία εφαρμόστηκαν αρχικά στον όμιλο Ωνάση το 1982.
Το πολυδιάστατο έργο του Παύλου Ιωαννίδη αναγνωρίστηκε και τιμήθηκε με πολλές σημαντικές διακρίσεις, τόσο στην Ελλάδα όσο και στο εξωτερικό. Ο ίδιος άφησε πίσω του ως σπουδαία παρακαταθήκη μια εξαιρετική αυτοβιογραφία, η οποία τιτλοφορείται «Κι αν δεν είσαι θα γίνεις…». Αξίζει να διαβαστεί και να αποτελέσει πρότυπο για τους νέους, μιας και όλη η μακρά και δημιουργική του διαδρομή χαρακτηρίστηκε από απαράμιλλη γενναιότητα και, κυρίως, θάρρος.
Ο ίδιος είχε αναφερθεί σχετικά στο παραπάνω αυτοβιογραφικό βιβλίο του, παραθέτοντας την ακόλουθη χαρακτηριστική στιχομυθία:
«Κοίταξε να δεις. Eχεις ένα διαβατήριο από τον Θεό: το να έχεις θάρρος. Φρόντισε να μην το χάσεις ποτέ», μου είπε ο Αριστοτέλης Ωνάσης. «Μην ανησυχείτε», του απάντησα. «Με αυτό γεννήθηκα και με αυτό θα πεθάνω».