Καθαρές κουβέντες για τα (ποια;) WC της Αθήνας

Κύριε διευθυντά
Πολύ ωραία όλα αυτά που ανακοινώθηκαν για τη διαμόρφωση των λόφων της Αθήνας. Καλό θα ήταν όμως να ασχοληθεί ο δήμαρχος και με κάτι πιο στοιχειώδες: H Αθήνα, μια πόλη περίπου τριών εκατομμυρίων, πρακτικά δεν διαθέτει τουαλέτες! Την πόλη υπηρέτησαν μερικά από τα πιο ηχηρά ονόματα της κεντρικής πολιτικής σκηνής (Μπέης, Εβερτ, Τρίτσης, Καμίνης, Μπακογιάννη, Κακλαμάνης, Αβραμόπουλος) με μεγαλεπήβολα σχέδια, αλλά κανείς δεν ασχολήθηκε με κάτι τόσο απλό και βασικό (που στο εξωτερικό έχει λυθεί και στα μικρότερα χωριά), σε μια πόλη όπου κυκλοφορούν δεκάδες χιλιάδες πρόσφυγες, ξένοι επισκέπτες και άστεγοι (πέρα από το πλήθος των ημεδαπών) που αναγκάζονται να επισκέπτονται τις τουαλέτες των καταστημάτων και των εστιατορίων (δηλαδή και πάλι του… ιδιωτικού τομέα) γιατί δεν έχουν πού αλλού να πάνε! Είναι αξιοσημείωτο ότι, ενώ ο πληθυσμός αυτών που επισκέπτονται το Κέντρο τα τελευταία χρόνια έχει εκ των πραγμάτων αυξηθεί, καταργήθηκαν(!) τρεις ομάδες από τουαλέτες: στην πλατεία Κλαυθμώνος, στον ΗΣΑΠ της Ομόνοιας και στη Δημοτική Πινακοθήκη (επί της οδού Μασσαλίας), χωρίς να ανεγερθούν άλλες, ενώ υπάρχουν δρόμοι όχι μακριά από το Εθνικό Θέατρο ή την πλατεία Αυδή, που μυρίζουν ούρα.