Κύριε διευθυντά
Ως εντελώς αναρχαιολόγητος –διδάχτηκα μόνο Σουμερίους ή Αιγυπτίους στο Α΄ έτος της Φιλοσοφικής– ευχαριστώ πολύ τους συντάκτες του πρώτου τόμου του «Αιγαίου», που συνόδευε την «Κ» της 16ης Μαΐου. Είναι βέβαιο ότι πολλοί αναγνώστες της εφημερίδας πελαγοδρόμησαν με ούριον άνεμο στην Ασπρη θάλασσα των αρχαίων και αρχαιότατων χρόνων.
Εντούτοις εκείνος που με έκαμε να σκιρτήσω με ιδιάζοντα τρόπο ήταν παλαιός γνώριμος, τον οποίο απροσδόκητα συνάντησα σ’ αυτή τη θαλασσοδρομία. Εννοώ τον Ιάσονα της σελίδας 81. Χάρη στον Νίκο Εγγονόπουλο ήξερα ότι εδώ και χρόνια ο αρχηγός της Αργοναυτικής εκστρατείας παρουσιάστηκε στο Λιμεναρχείο Χαλκίδος, το οποίο του επικύρωσε τα ναυτιλιακά έγγραφα. Η «Aργώ» πέρασε στο νηολόγιό του με αύξοντα αριθμό 32792.
Αν λιμενάρχης Χαλκίδος στα χρόνια του Ιάσονα ήταν ο Παντελής Χορν ή ο πλωτάρχης Λ.Σ. Αντανασιώτης δεν έμαθα ποτέ, γιατί αμέλησα να ερωτήσω τον Εγγονόπουλο. Οποιος όμως και αν λιμεναρχούσε στον Εύριπο εκείνα τα ανήσυχα χρόνια, ασφαλώς θάμπωσε με τη λευκή στολή του και τα χρυσά της γαλόνια τους κουρσάρους της χώρας του Αιήτη.
Θεωρώ, λοιπόν, αναγκαίο να ερευνηθούν τα αρχεία του Λιμενικού Σώματος, για να μάθουμε πόσοι από εκείνους τους τολμηρούς ναυτίλους έδωσαν εξετάσεις, όταν γύρισαν από την κουρσεμένη Αία, για να εισαχθούν στη Σχολή Λιμενικών Δοκίμων. Είμαι απολύτως βέβαιος ότι κάποιοι Αργοναύτες θα διέπρεψαν στο Λιμενικό Σώμα.
Θα ευχόμουν στον Δ΄ τόμο του «Αιγαίου» να επιφαινόταν ένας πολύ νεώτερος εγγονοπουλικός Αργοναύτης. Εννοώ βέβαια τον θαλασσινό γέροντα της Σκιάθου.