Ελληνοσερβική φιλία και Κόσοβο

Ελληνοσερβική φιλία και Κόσοβο

Κύριε διευθυντά
Μόνο να συμφωνήσει μπορεί ο αναγνώστης με το περιεχόμενο των γραφομένων του έγκριτου κ. Σταύρου Τζίμα στο φ. της 4ης Ιουνίου. Επί σειράν ετών διαπιστώναμε ότι το Βελιγράδι μας θεωρούσε «δεδομένους», πολύ περισσότερο μετά τη στάση μας επί της μονομερούς ανακήρυξης της ανεξαρτησίας του Κοσόβου (σερβική θέση: «Κοσσυφοπέδιο και Μετόχια»). Δεν έχω υπόψη μου εάν μας «κόστισε» ακριβά. Γνωρίζω όμως ότι α) η ανησυχία του Βελιγραδίου για πιθανή αναγνώριση της ανεξαρτησίας του Κοσόβου διατυπωνόταν κατά καιρούς ήδη από δεκαετίας (πότε η Ελλάδα, πότε η Ρουμανία, πότε η Σλοβακία…), β) η «εκτίμηση» για τη χώρα μας εκφραζόταν με τη λαϊκή ρήση («duzan kao Grk», χρεωμένος σαν Ελληνας), γ) η συμπαράταξη/σύμπραξη σε κοινούς (πολεμικούς) αγώνες δεν μετουσιώθηκε έστω σε κάποιο μνημείο, όπως ευλόγως αναγνωρίσθηκε για τη σύμμαχο Γαλλία με μνημείο προς τιμήν της σερβογαλλικής φιλίας (κάστρο Καλεμέγκνταν), δ) ρόλο στα Βαλκάνια διεκδικεί η ίδια η Σερβία και και δεν είναι εύκολο να περιορίσει τις φιλοδοξίες της.

Λάβετε μέρος στη συζήτηση 0 Εγγραφείτε για να διαβάσετε τα σχόλια ή
βρείτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει για να σχολιάσετε.
Για να σχολιάσετε, επιλέξτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει. Παρακαλούμε σχολιάστε με σεβασμό προς την δημοσιογραφική ομάδα και την κοινότητα της «Κ».
Σχολιάζοντας συμφωνείτε με τους όρους χρήσης.
Εγγραφή Συνδρομή