Ισχυρή ελληνική ταυτότητα στη μουσική

Ισχυρή ελληνική ταυτότητα στη μουσική

Κύριε διευθυντά 
Μία σπάνια, εξαιρετική και γεμάτη έμπνευση εμπειρία ήταν η ακρόαση των «36 Ελληνικών Χορών» του Νίκου Σκαλκώτα στο Ηρώδειο (19 Ιουλίου) από την Ορχήστρα Φιλαρμόνια και τον Βύρωνα Φιδετζή. Πιστεύω πως μια τέτοια εκδήλωση δικαιώνει τους πάντες: Το Φεστιβάλ Αθηνών και την Κατερίνα Ευαγγελάτου για την επιλογή και την υποστήριξη, τους μουσικούς για την άψογη εκτέλεση, το πολυπληθές κοινό που συνειδητοποιημένα επέλεξε αυτή τη συναυλία, το εμβληματικό έργο του Σκαλκώτα που δεν έχει όμοιό του, αλλά κυρίως τη νεοελληνική τέχνη και τα 200 χρόνια της ανεξαρτησίας. Κάθε Ελληνας μουσικός ή ακόμη και απλός Ελληνας ακροατής έφυγε από αυτή τη συναυλία εμπνευσμένος, γεμάτος από πνευματική μουσική αυτοπεποίθηση. Η Ελλάδα και στη μουσική έχει ταυτότητα, παρουσία προσωπικότητα, κύρος. Χρειάζεται να το θυμόμαστε και να επιστρέφουμε στις ρίζες. Τα πονήματα τόσο σπουδαίων δημιουργών όταν αντιμετωπίζονται με σεβασμό και πραγματική, ακάματη κατάθεση σωματικών και ψυχικών δυνάμεων αναδεικνύονται σε ευκαιρίες αυτογνωσίας, οδούς αναζήτησης της αλήθειας, ανάκτησης πνευματικών εφοδίων και πίστης για το μέλλον. Χωρίς αυτά δεν είμαστε κανείς. Στην ποίηση είναι αυτονόητη η «ρίζα» που λέγεται Διονύσιος Σολωμός ή Κωνσταντίνος Καβάφης. Στη μουσική διστάζουμε και εγκλωβιζόμαστε σε συμπλέγματα κατωτερότητας ως προς τη θέση μας στην παγκόσμια μουσική. Μεγάλο και ασυγχώρητο λάθος. Θέλει κόπο για αυτήν την «αυτοπεποίθηση» που έγραψα παραπάνω. Θέλει «αρετή και τόλμη».

Λάβετε μέρος στη συζήτηση 0 Εγγραφείτε για να διαβάσετε τα σχόλια ή
βρείτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει για να σχολιάσετε.
Για να σχολιάσετε, επιλέξτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει. Παρακαλούμε σχολιάστε με σεβασμό προς την δημοσιογραφική ομάδα και την κοινότητα της «Κ».
Σχολιάζοντας συμφωνείτε με τους όρους χρήσης.
Εγγραφή Συνδρομή