Κύριε διευθυντά
Τα θέματα που υπενθυμίζετε στο άρθρο σας (Τετάρτη 30.6) είναι καίρια. Σε άμεση σύνδεση με το βασικό ερώτημα «τι είδους τουρισμό θέλουμε» βρίσκονται τα παρακάτω:
• Η πρόσβαση στις ακτές.
Παρά τις 16.000 χλμ. ακτών της πατρίδας μας, οι φιλόξενες για κολυμβητές είναι πολύ λιγότερες. Οι παραλίες είναι περιβαλλοντικός, κοινωνικός και αναπτυξιακός πόρος εν ανεπαρκεία! Η προβλεπόμενη άνοδος της στάθμης της θάλασσας θα επιτείνει το πρόβλημα. Στα περισσότερα νησιά και παραθαλάσσιες περιοχές οι περιφράξεις αποκλείουν όλο και μεγαλύτερα τμήματα ακτών. Ο νόμος 1337/83 (νόμος Τρίτση) στα άρθρα 23 και 24 προσέγγισε πρόβλημα και λύσεις. Η θεσμοθετημένη απαλλοτρίωση για πρόσβαση στις ακτές σήμερα θα απαιτούσε «τον προϋπολογισμό της Αγγλίας» (του καλού καιρού)!
Απαιτούνται γενναίες λύσεις, ώστε επισκέπτες και κάτοικοι να χαίρονται όλη την Ελλάδα. Η «διέλευση δουλείας», η κοινή χρήση διαδρόμων εντός ιδιωτικών εκτάσεων, πρέπει να εξεταστεί από τις αρμόδιες υπηρεσίες και τη Βουλή.
Εως ότου βρεθεί το κατάλληλο καταναγκαστικό νομικό εργαλείο, χρειάζεται να ενθαρρυνθεί η εθελοντική παραχώρηση διέλευσης προς τις ακτές. Επιχειρηματίες και λοιποί γηπεδούχοι ας ενταχθούν αυτοβούλως σε θεσμό «προσωπικής ή εταιρικής κοινωνικής ευθύνης», τα ΜΜΕ ας προβάλουν τα θετικά παραδείγματα.
Ισως ζήσουμε καταστάσεις με ντου και γιουρούσια προς τις αποκλεισμένες και τις προς αποκλεισμό ακτές. Στην περιφραγμένη παράλια Αττική ζήσαμε κινήματα με εύλογα αιτήματα.
Οι επαγγελματίες του τουριστικού κλάδου θα έπρεπε να λειτουργούν ως λόμπι υπέρ προσβάσιμων παραλιών. Σύντομα οι πελάτες τους θα διαμαρτύρονται ή δεν θα επιστρέφουν.
• Πεζοπορία και βάδιση, αλλά πού;
Εκτός σχεδίου δεν υπάρχει πεζοδρόμιο, είτε πρόκειται για αγροτική οδό, οδό σε άτυπη βιομηχανική περιοχή, παραθεριστικό ή άλλον οικισμό.
Ο επισκέπτης που θέλει να χαρεί πεζός ή δρομέας την ελληνική ύπαιθρο βρίσκεται αντιμέτωπος με τροχοφόρα και εμπόδια. Προφανώς, τα ίδια αντιμετωπίζει ο κάτοικος όλο τον χρόνο. Απαιτείται θέσπιση ζώνης διέλευσης πεζών για όλους τους δρόμους και στο μέτωπο κάθε ιδιοκτησίας, ώστε σε καθορισμένο χρονικό πλαίσιο οι παρόδιοι να φροντίσουν για την ασφαλή κίνηση των επισκεπτών, των εργαζομένων, όλων ημών. Ας ελπίσουμε το άρθρο σας να επαναφέρει στον δημόσιο διάλογο τα κρίσιμα ζητήματα που αναδεικνύει και σύντομα να προκύψουν λύσεις.