Κύριε διευθυντά
Μεγαλύτερη τιμή, αναγνώριση και καταξίωση για έναν αξιωματικό του Π.Ν. από το να έχει διατελέσει τα τελευταία χρόνια της σταδιοδρομίας του Α/ΓΕΝ και Α/ΓΕΕΘΑ δεν υπάρχει. Ελάχιστοι, μέχρι σήμερα, είχαν την τιμή και την τύχη να έχουν διατελέσει ναύαρχοι ε.ε., να τους έχει απονεμηθεί Μεγαλόσταυρος Τάγματος Αριστείας και να έχουν τον τίτλο, μετά την αποστρατεία τους, του επίτιμου Α/ΓΕΕΘΑ. Ενας από αυτούς είναι ο ναύαρχος ε.α. Ευάγγελος Αποστολάκης. Και αντί, μετά την αποστρατεία του, να αναπαυθεί στις δάφνες του και στις τιμές, που τόσο απλόχερα του χάρισαν η πατρίδα και η τύχη του, θέλησε να ασχοληθεί με την πολιτική και, δυστυχώς, όπως λέει η λαϊκή παροιμία μας: «Οποιος ανακατεύεται με τα πίτουρα τον τρώνε οι κότες».
Με την τελευταία του άστοχη ενέργεια, ο πρώην Νο 1 στις Ε.Δ. χαρακτηρίστηκε δειλός, αποστάτης, εξαπατημένος, μαριονέτα, καφετζής, και δεν ξέρω με τι άλλον χλευαστικό χαρακτηρισμό τον στόλισαν και θα τον στολίσουν ακόμη. Ακούστηκαν λόγια και χαρακτηρισμοί που δεν μπορούν να γραφούν, από ανθρώπους που πιθανώς να μην έχουν υπηρετήσει τη θητεία τους. Κρίμα. Φαίνεται ότι δεν κατάλαβε τόσα χρόνια τι ήταν στις Ε.Δ. και πού κατάντησε θέλοντας να ασχοληθεί με την πολιτική. Το χειρότερο, όμως, είναι ότι δεν κατάλαβε το κακό που έκανε στο γόητρο των Ε.Δ., στις οποίες είχε την τιμή να σταδιοδρομήσει.