Πιστός αναγνώστης του κ. Χρήστου Γιανναρά 

Κύριε διευθυντά
Θα ήθελα να με προσμετρήσετε στους μη συμφωνούντες με τους επιστολογράφους που διαφωνούν με τον συνεργάτη σας κ. Xρ. Γιανναρά. Εχει άδικο που καυτηριάζει την αδιαφορία που δείχνουμε όλοι μας σε θέματα εθνικά, γλωσσικά, εκπαιδευτικά, πολιτικής, εκκλησιαστικά, και όχι μόνο; Σάμπως λέει ψέματα όταν μας κατακεραυνώνει για τον ωφελιμισμό που διακρίνει κάθε μας σκέψη και ενέργεια και τον λαίμαργο καταναλωτισμό μας; Ανταποκρίνεται απόλυτα στο λιτό αλλά σαφές παράδειγμα για την κατανόηση του λήμματος «στηλιτεύω» στο λεξικό Μπαμπινιώτη. «Ενας διανοούμενος που στηλιτεύει την κοινωνική απάθεια». Θα ήταν καλύτερα να μας χαϊδεύει τα αυτιά; Είναι λάθος όταν μιλάει για τη χαμηλή μας κατά κεφαλήν καλλιέργεια; Τι κυριολεκτικός ορισμός! Κάποιες επαναλήψεις των απόψεών του αλλά και λέξεων όπως για παράδειγμα η λέξη «άθλημα» είναι γεγονός και δεν περνούν απαρατήρητες και ασχολίαστες. Οι επιφυλλίδες του είναι γεγονός πως θέλουν μια δεύτερη ανάγνωση. Ενα ελληνικό λεξικό όμως πρόχειρο καλού κακού την ώρα της ανάγνωσης είναι χρήσιμο – εκεί είναι το κέρδος. Ισως γι’ αυτό κάποιοι τον θεωρούν καλό αλλά λίγο βαρύ, θυμίζοντας το γευστικό καλοκαιρινό φρούτο που κατηγορείται για τον ίδιο λόγο. Μερικοί απειλούν ότι δεν θα ξαναγοράσουν «Καθημερινή» και άλλοι τον συμβουλεύουν να λέει αυτά που λέει στον κύκλο του ή να τα δημοσιεύει σε ειδικά επιστημονικά περιοδικά. Κάποιοι διαμαρτυρήθηκαν για την πνευματική δηλητηρίαση που υπέστησαν τρυφεροί απόγονοί τους «δοκιμάζοντας» την επιφυλλίδα του. Αλλοι πάλι τον μέμφονται επειδή δεν προτείνει λύσεις. Πιστεύω ότι και λύσεις έχει ο κ. Γιανναράς, που υπογράφει επώνυμα και δεν ευτελίζει τις επιφυλλίδες του με ευρηματικά ψευδώνυμα για να εισπράττει likes, στο επίπεδο των Facebook και Twitter, τη μετεξέλιξη των πάλαι ποτέ λευκωμάτων συλλογής απόψεων και ψευτοφιλοσοφιών (…τι γνώμη έχετε για τον έρωτα;) που κυκλοφορούσαν χέρι με χέρι μεταξύ φίλων και συμμαθητών. Προφανέστατα ενοχλεί ο κ. Γιανναράς. Πιστεύω όμως ότι τον διαβάζουν ακόμη και αυτοί που βλέπουν το όνομά τους χαραγμένο στη στήλη της επιφυλλίδας του κατά την αρχαιοελληνική παράδοση δημόσιας στηλίτευσης. Οι επιφυλλίδες του έχουν μια ιδιαίτερη οξύτητα στο να επικρίνουν και υπογραμμίζουν τα κακώς κείμενα. Κάπως σαν τις γελοιογραφίες που εντοπίζουν τη γελοία πλευρά των τεκταινομένων χωρίς φυσικά να αντιπροτείνουν λύσεις, με μερικές από αυτές να είναι «Χωρίς Λόγια» ένεκα της ευγλωττίας τους. Οι επιφυλλίδες του κ. Γιανναρά είναι «Χωρίς Εικόνα». Δεν τη χρειάζονται.