Κύριε διευθυντά
Εκπληξη παρουσιάζουν τα ΜΜΕ για την έκταση της ψευδούς πιστοποίησης εμβολιασμού για την CΟVΙD-19. Εκπληξη και για τον αριθμό των οδηγών που παραβιάζει το κόκκινο φανάρι σε συγκεκριμένο σταυροδρόμι της παραλιακής λεωφόρου.
Στην πραγματικότητα όλοι ξέρουμε ότι τα τελευταία πολλά χρόνια η «ελάσσων παρανομία» είναι αποδεκτή ως ενταγμένη στη φαιά παρυφή της νομιμότητας. Ετσι μπορείς ανενόχλητα να παρκάρεις στην αριστερή λωρίδα του «Μεγάλου Περιπάτου» της Αθήνας, να οδηγείς ελεύθερα στις λεωφορειολωρίδες των μεγάλων πόλεων και στη ΛΕΑ των εθνικών οδών. Μπορείς να απλώνεις τα τραπεζοκαθίσματά σου σε όση έκταση σου χρειάζεται και τις ξαπλώστρες σου σε όση παραλία υπάρχει. Μπορείς να παράγεις όσο θόρυβο χρειάζεται για να υπερκαλύψεις το ανταγωνιστικό κατάστημα. Μπορείς ελεύθερα να επιλέξεις το δημόσιο οικόπεδο με την καλύτερη θέα για να χτίσεις. Να μετεγγράψεις τον φοιτητή σου με πλαστό πιστοποιητικό και πάει λέγοντας… Μέσα σε αυτό το πλαίσιο δεν χρειάζεται κανείς να σκεφτεί δεύτερη φορά προκειμένου να κάνει μια βολική παράβαση… Η πιθανότητα να χρειαστεί να λογοδοτήσει, ακόμη και αν συλληφθεί, είναι μικρότερη από την πιθανότητα να κερδίσει το λαχείο.
Μόνο που η σχετική πλειοψηφία του λαού που πληρώνει τους φόρους της παρκάρει σωστά, δυσκολεύεται να φτάσει στη δουλειά της με τις συγκοινωνίες, ενώ ξαγρυπνάει από τη μουσική της ταβέρνας τέσσερα τετράγωνα παρακάτω, πληρώνει με δυσκολία τα άθλια διαμερίσματα στις δήθεν Πανεπιστημιουπόλεις μας, πληρώνει ασφάλιστρα αυτοκινήτου και ΚΤΕΟ, εμβολιάζεται, αισθάνεται παραμελημένη μειοψηφία με την οποία θα ασχοληθούν όλοι όταν έρθει η ώρα να ψηφίσει.
Μπορεί η Αστυνομία, ΕΛ.ΑΣ. ή Δημοτική, να είναι υποστελεχωμένη, αλλά είναι προφανές ότι κάνει μόνο μία δουλειά τη φορά. Συνήθως περνάει δίπλα από την παρανομία και κάνει πως δεν τη βλέπει. Η προσπάθεια δικαίωσης, δε, μέσω της δικαστικής οδού είναι μόνο για όσους δεν έχουν άλλη δουλειά να κάνουν και σχετικά νεαρή ηλικία για να προλάβουν να τελεσιδικήσουν…