Kύριε διευθυντά
Στην «Καθημερινή» της Κυριακής 19/9/2021 η κ. Φιλιώ Κοντραφούρη στο ρεπορτάζ της με τίτλο «Εγκλωβισμένος στο χάος της Καμπούλ» αναφέρεται στις αγωνιώδεις αλλά αποτυχημένες προσπάθειες ενός διερμηνέα του ελληνικού στρατού να φύγει ο ίδιος και η οικογένειά του από το Αφγανιστάν.
Οποιος γνωρίζει από εμπόλεμες ζώνες, δηλαδή οι διπλωμάτες και οι στρατιωτικοί, ξέρει πως το να ζητάς από κάποιον «να στείλει ένα γράμμα στο ΥΠΕΞ» είναι σαν να ζητάς από έναν ναύτη την ώρα που βυθίζεται το πλοίο να κάνει αναφορά στο ναυαρχείο!
Ο διερμηνέας που αποκαλεί (για λόγους ασφαλείας) Χαλίλ η κ. Κοντραφούρη και η οικογένειά του είναι ακριβώς αυτοί τους οποίους θα έπρεπε να προσπαθεί να ενσωματώσει η Ελλάδα.
Αντί να αφήνει νεαρούς Αφγανούς, που απλά θέλουν να αποφύγουν τον στρατό (αλλιώς θα πολεμούσαν τους Ταλιμπάν στην πατρίδα τους), να περιφέρονται στα πάρκα της Αθήνας, θα έπρεπε να βοηθάει και εν τέλει να ενσωματώνει τέτοιες οικογένειες.
Το λιγότερο που μπορεί να κάνει η Ελλάδα για κάποιον που προσέφερε, με κίνδυνο της ζωής του, στον ελληνικό στρατό τις υπηρεσίες του, είναι να του αναγνωρίσει την προσφορά του χορηγώντας του την ελληνική ιθαγένεια.
Μήπως ο πρωθυπουργός Κυριάκος Μητσοτάκης και η Πρόεδρος της Δημοκρατίας Κατερίνα Σακελλαροπούλου θα μπορούσαν να παρέμβουν προκειμένου να τους δοθούν προσωρινά ελληνικά διαβατήρια για να έρθουν
στην Ελλάδα;
Τέτοιους θέλουμε και πρέπει να κάνουμε Ελληνες!