Άσυλο ανθρωπιάς στον μύλο του παππού

Άσυλο ανθρωπιάς στον μύλο του παππού

Κύριε διευθυντά 
Με αφορμή τις αναμνήσεις από την Κατοχή των εκλεκτών επιστολογράφων σας κ. Σαλακά, Ταγκούλη και Τριανταφυλλόπουλου, που διαβάσαμε στην «Καθημερινή» της 23/10, θα ήθελα να προσθέσω και άλλη μία. Μετά τη συνθηκολόγηση που υπέγραψε η Ιταλία το 1943, ένας Ιταλός στρατιώτης προσέφυγε στον μύλο του παππού μου Αλέκου Αθανασίου, στον χωριό Επιτάλιο της πεδινής Ολυμπίας. Εκεί βρήκε άσυλο (ύπνο, τροφή και ασφάλεια) επί 2 ή 3 χρόνια. Στις δεκαετίες ’60 και ’70 επέστρεψε πολλές φορές στο χωριό, φιλοξενούμενος του θείου μου Μπάμπη Αθανασίου που είχε πάντα την πόρτα του ανοιχτή. Τότε τον γνωρίσαμε και η νεώτερη γενιά. Ηταν πάντα ευγενικός και ευγνώμων. Φυσικά του άρεσε η όπερα και συχνά έλεγε ένα νοσταλγικό τραγούδι της πατρίδας του, τη Santa Lucia lutanate. Στις ταχυδρομικές κάρτες που έστελνε Χριστούγεννα – Πάσχα, έγραφε ελληνικές λέξεις με κεφαλαία λατινικά γράμματα χωρίς άρθρα. Η διεύθυνσή του ήταν: Dimitri Borin 32 presso Teresa Nikoletta in Santoro, Bari Italia. Τελευταία επικοινωνήσαμε στα μέσα του ’80. Εκτοτε δεν απάντησε στις επιστολές μας…

Λάβετε μέρος στη συζήτηση 0 Εγγραφείτε για να διαβάσετε τα σχόλια ή
βρείτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει για να σχολιάσετε.
Για να σχολιάσετε, επιλέξτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει. Παρακαλούμε σχολιάστε με σεβασμό προς την δημοσιογραφική ομάδα και την κοινότητα της «Κ».
Σχολιάζοντας συμφωνείτε με τους όρους χρήσης.
Εγγραφή Συνδρομή