Κύριε διευθυντά
Ο κ. Τσίπρας και ο ΣΥΡΙΖΑ από την αρχή της πανδημίας μέχρι σήμερα:
α) Εναντιώνονται σε όλα τα μέτρα της κυβέρνησης για την πανδημία, αρνούμενοι να δεχτούν πως σε κάθε φάση της τα μέτρα που λαμβάνονται στην Ελλάδα είναι περίπου τα ίδια με εκείνα άλλων ευρωπαϊκών χωρών.
«Ομοψυχία, αλλά όχι στα μέτρα του Μητσοτάκη» ήταν το εναρκτήριο σάλπισμά τους για την επιδημία («Αυγή» 15.3.2020).
β) Κλονίζουν, στοχοποιώντας γιατρούς, την εμπιστοσύνη των πολιτών στα υπεύθυνα ιατρικά σώματα.
Ελάχιστα παραδείγματα αυτής της στοχοποίησης (παραλείπονται παραδείγματα με χυδαίες εκφράσεις).
– Ν. Φίλης, 30.4.2020: «Με τη σημερινή του εμφάνιση, ο κ. Τσιόδρας κατέδειξε ότι η απόφαση αυτή βασίζεται σε αμιγώς πολιτικά κίνητρα και μικροκομματικούς υπολογισμούς της κυβέρνησης».
– Θ. Καρτερός, 5.4.2020: «Τον Μητσοτάκη εκπροσωπεί ο Τσιόδρας. Κι όταν μιλάει κι όταν κλαίει, αυτούς εκπροσωπεί».
– Ο κ. Τσίπρας, στις 12.11.2020 στη Βουλή, διαχώρισε τους γιατρούς στους «συγκεκριμένους», «πίσω από τους οποίους κρύβεται η κυβέρνηση», και τους «άλλους», εκείνους που «αναδεικνύουν τι πρέπει να κάνουμε», και τον Οκτώβριο 2021 ζήτησε να αναλάβουν τη διαχείριση της πανδημίας «επιστήμονες κοινής αποδοχής»!
γ) Διατυπώνουν διφορούμενο λόγο για τον εμβολιασμό.
– Τον Νοέμβριο 2020, ο κ. Τσίπρας μιλούσε για «ένα εμβόλιο που δεν έχει ακόμη ανακαλυφθεί» (τα πρώτα εμβόλια ήρθαν στην Ελλάδα τα Χριστούγεννα 2020) και ο κ. Πολάκης δίδασκε πως «τις μεταλλάξεις δεν τις πιάνουν τα εμβόλια».
– Τον Ιούνιο 2021, ο κ. Πολάκης μας διαβεβαίωνε πως δεν έχει ολοκληρωθεί η μελέτη για τα εμβόλια και πως αν ήταν υπουργός, θα εμβολιάζονταν μόνον οι άνω των 60 ετών και οι ευπαθείς ομάδες.
– Τον Ιούλιο 2021, ο κ. Κατρούγκαλος υποστήριζε στη Βουλή πως «κανείς δεν πρέπει να πιέζεται πολιτικά, κοινωνικά ή με άλλο τρόπο να εμβολιαστεί αν δεν το επιθυμεί» και ο ΣΥΡΙΖΑ καταψήφιζε την τροπολογία για τον υποχρεωτικό εμβολιασμό των υγειονομικών.
– Τον Νοέμβριο 2021, αμέσως μετά τη δήλωση του κ. Τσίπρα, ο κ. Πολάκης επαναλάμβανε πως «τη μετάλλαξη δεν την πιάνουν τα εμβόλια» και χαρακτήριζε «μπούρδες» τα περί «της ατομικής ευθύνης» και του «μοναδικού όπλου του εμβολίου».
Στο ζήτημα του εμβολιασμού, το ελάχιστο που θα έπρεπε να κάνει ο κ. Τσίπρας θα ήταν:
α) Να επιδοκιμάσει δημόσια τον κ. Ξανθό, ο οποίος τον Ιούνιο και Σεπτέμβριο 2021 διαφώνησε με τις τοποθετήσεις του κ. Πολάκη, σημειώνοντας πως τα επιχειρήματά του «δεν είχαν σοβαρή επιστημονική βάση» και πως «δεν αμφισβητείται πουθενά στον κόσμο η αξία και η ασφάλεια των εμβολίων».
β) Να προβάλλει, αντί να απαξιώνει, την «ατομική ευθύνη» του πολίτη, διαχρονική κοινωνική αξία, χωρίς την οποία καμία πρόοδος σε οποιονδήποτε τομέα δεν μπορεί να υπάρξει.
γ) Να εγκαταλείψει τον παραλογισμό του «προαιρετικού υποχρεωτικού εμβολιασμού» και να ζητήσει η κυβέρνηση να πάρει αυστηρότερα μέτρα (κίνητρα, αντικίνητρα) για να πεισθούν οι ανεμβολίαστοι να εμβολιαστούν.
Μπορούν άραγε οι αθώοι πολίτες να ελπίζουν σε μια διαφορετική συμπεριφορά του κ. Τσίπρα και του ΣΥΡΙΖΑ στο ζήτημα της πανδημίας, ανάλογη με αυτήν των κομμάτων αντιπολίτευσης άλλων δημοκρατικών χωρών;