Κύριε διευθυντά
Σε συνέχεια των άλλων αθλιοτήτων επιβεβαιώθηκε και η παράνομη χρήση της παραλίας Μοσχάτου ως χωματερής για μπάζα από άλλα έργα εκτός της (δήθεν) «Ανάπλασης του Φαληρικού Ορμου». Ισως δε οι όλες μακροχρόνιες καθυστερήσεις εξυπηρετούσαν την κατάσταση αυτή.
Επί πέντε έτη οι κάτοικοι Μοσχάτου και Τζιτζιφιών –έως τον 5ο όροφο– αντί να βλέπουν την Αίγινα και την Καστέλλα βλέπουν έναν άτακτο σωρό/λόφο από μπάζα μεταξύ Νέας Παραλιακής και θάλασσας (+20 μέτρα από ύψος δόμησης πόλης Μοσχάτου) και ταυτόχρονα πληροφορούνται ότι έρχεται μεγαλύτερος ΕΝΦΙΑ για την αισθητική αυτή άνοδο του τοπίου! Την ίδια στιγμή, καθημερινά λούζονται τη σκόνη από τα χώματα αυτά γιατί δεν υπάρχει καμία διαβροχή τους. Ετσι, τα πλάνα για οικολογικό πράσινο πάρκο εξελίσσονται σε πράσινα άλογα και σε φθηνή κοντινή χωματερή!
Η κατασκευή των υπέργειων τούνελ της Νέας Παραλιακής είναι μοναδικό αρνητικό παράδειγμα παγκοσμίως στην αποκοπή της θέας προς τη θάλασσα, ανελέητης σπατάλης και κυρίως της παγίδευσης καυσαερίων αυτοκινήτων και άλλων ρύπων για το Μοσχάτο/Τζιτζιφιές. Είναι τραγική η επιδείνωση της ατμόσφαιρας στην παραλία Μοσχάτου/Τζιτζιφιών και ομοίως τραγική η αδιαφορία όλου του πολιτικού φάσματος στο μεγαλύτερο προσχεδιασμένο οικολογικό έγκλημα στην Αττική. Η κατασκευή των τσιμεντένιων τούνελ (έως το ύψος των 12 μέτρων από το επίπεδο δόμησης Μοσχάτου/Τζιτζιφιών και μήκους πλέον των 1.000 μέτρων), τα οποία ονομάσθηκαν «γεφύρωση πόλης – θάλασσας», είναι προϊόν παρανοϊκής σύλληψης θεόπεμπτου αρχιτέκτονα.
Οι μοναδικοί και πραγματικοί λόγοι που κατασκευάσθηκαν τα υπέργεια τσιμεντένια τούνελ, και αυτό συνιστά παρανομία/απάτη πρώτου βαθμού, είναι:
– Να εξακοντισθεί πρoς τo μέγιστο το κόστος του έργου (θα μας έδιναν τα χρήματα οι κουτόφραγκοι με ΕΣΠΑ – οι οποίοι βέβαια το απέρριψαν ως έργο βιτρίνας, αλλά τώρα τα πληρώνει Deus ex machina η πλουσιότατη και πλεονασματική Περιφέρεια Αττικής!).
– Να μπορούν μελλοντικά να κτισθούν κτίρια μεταξύ τούνελ και θάλασσας – χωρίς οι κάτοικοι να μπορούν να προσφύγουν στο ΣτΕ (το οποίο αυστηρότατα προστατεύει το περιβάλλον και το Σύνταγμα). Αυτό κοινώς ονομάζεται οικοπεδοφαγία.
– Να φαίνεται ωραίο από μακριά και από τη θάλασσα –ιδίως τη νύχτα– το παρακείμενο μεγακτίριο, αφού τα παράνομα τούνελ και οι χωμάτινοι λόφοι θα λειτουργούν σαν πέτασμα/κουρτίνα – για να μη φαίνονται οι λαϊκές πολυκατοικίες της παραλίας. Ετσι, από τη θάλασσα το μάτι θα συγκεντρώνεται στο μεγακτίριο. Είναι αδύνατον ο αρχιτέκτονας/μελετητής του έργου να μην είδε από τη στέγη του μεγακτιρίου το έκτρωμα της επινόησης των (παράνομων) υπέργειων τούνελ και την καταστροφή των πόλεων του Μοσχάτου και των Τζιτζιφιών. Τα ίδια ισχύουν και για τους σχετικά νομοθετήσαντας και εγκρίνοντας του έργου της «Ανάπλασης».