Κύριε διευθυντά
Στην «Καθημερινή» της 27-11-2021, στη στήλη του Διαγωνίως, ο εκλεκτός συγγραφέας και συνεργάτης της εφημερίδος κ. Τάκης Θεοδωρόπουλος εδημοσίευσε άρθρο με τίτλο «Δικανική ακράτεια», όπου περιγράφει τις επιδόσεις τού, υποθέτω, ρέκορντμαν στο εθνικό μας αυτό σπορ και τα βάσανα των αθώων θυμάτων του. Οπως επισημαίνει στο άρθρο του ο ιστοριοδίφης κ. Θεοδωρόπουλος, η νόσος ενδημεί στη χώρα μας «από αρχαιοτάτων χρόνων» και έχει προσωποποιηθεί στους «Σφήκες» του Αριστοφάνη.
Ο ισόβιος φίλος Τ.Ι. Κουταλίδης εδιηγείτο ότι ο Αριστοτέλης Ωνάσης είχε κάποτε εμπλακεί ως εργοδότης σε μια εργατική διαφορά ενώπιον των αγγλικών δικαστηρίων, στην οποία έχασε. Η δικαστική δαπάνη η οποία του επεβλήθη ήταν τόσο υψηλή, που ο Ωνάσης συνέστησε στους συνεργάτες του να αποφεύγουν τα αγγλικά δικαστήρια. Μια θεσμική αντιμετώπιση θα ήταν η «εισαγωγή» της παραπάνω αγγλικής δικαστηριακής τακτικής με σοβαρή επαύξηση του κόστους της προσφυγής στη Δικαιοσύνη και της επιρριπτομένης στον ηττώμενο διάδικο δικαστικής δαπάνης. Οσον αφορά τις ποινικές υποθέσεις αφενός αύξηση του χαμηλού παραβόλου κατά την υποβολή της μηνύσεως και αφετέρου η θέσπιση σοβαρής αποζημίωσης για τις δαπάνες του μηνυθέντος κατά την προανάκριση, στην περίπτωση που η μήνυση καταλήξει στο αρχείο. Ισως έτσι απεθαρρύνοντο οι επιδιδόμενοι στο σπορ αυτό αθληταί.
Επί τη ευκαιρία είναι χρήσιμο να αναφερθεί η μακρά ταλαιπωρία και οικονομική επιβάρυνση των αναίτιων διαδίκων εξαιτίας των πολλών αναβολών της εκδικάσεως των υποθέσεων με την πρόθυμη συμβολή ή ανοχή παραγόντων της δίκης, ορθίων και καθημένων. Θα μπορούσε ο αιτών την αναβολή να επιβαρύνεται με τα έξοδα της αναβαλλομένης δίκης, διότι κάθε δικάσιμος κοστίζει στην εθνική οικονομία και στο δημόσιο ταμείο. Στην περίπτωση προφανώς αβασίμου μηνύσεως υπάρχει η οδός της εγκλήσεως για ψευδή καταμήνυση με παράσταση πολιτικής αγωγής για αποζημίωση, αλλά αυτό συνεπάγεται απώλεια χρόνου, οικονομική επιβάρυνση και προσωπική ταλαιπωρία. Ου μπλέξεις.