Περί θαυμασμού και εθελοτυφλίας

Περί θαυμασμού και εθελοτυφλίας

Κύριε διευθυντά
O ελληνομίσητος τέως υπουργός Οικονομικών της Γερμανίας Βόλφγκανγκ Σόιμπλε κατηγορήθηκε από τους Ελληνες, διότι (παραβλέποντας την ελληνική μυθολογία και ιστορία) επιδίωξε την έναντι ανταλλάγματος αποπομπή της Ελλάδος από την Ε.Ε., ως πλέον συμφέρουσα για τη χώρα του και την Ευρώπη.

Ο νέος υπουργός Οικονομικών της Γερμανίας Κρίστιαν Λίντνερ, στη διατυπωθείσα ανησυχία μας για τυχόν συνέχιση της αυστηρής πολιτικής Σόιμπλε, απάντησε ότι «η Ελλάδα έχει επιτύχει πολύ εντυπωσιακά μεταρρυθμιστικά μέτρα και η Γερμανία θα πρέπει να είναι παρομοίως φιλόδοξη» (άλλα λόγια ν’ αγαπιόμαστε ή όχι;). Ο υπουργός προσέθεσε ότι «η Γερμανία θα εστιάσει την προσοχή της στη σταθερότητα και ταυτόχρονα θα καταστήσει εφικτή την απελευθέρωση των επενδύσεων και της ανταγωνιστικότητας».

Δηλαδή, μετά τον θαυμασμό για τα μεταρρυθμιστικά μας επιτεύγματα, αν θεωρηθεί ότι η σταθερότητα και η διευκόλυνση επενδύσεων απαιτούν περιορισμό του ελληνικού χρέους ή επιστροφή των επιδοτήσεων του Ταμείου Ανάκαμψης κ.τ.τ., θα επικρατήσει ο θαυμασμός ή οι ανάγκες της οικονομίας;

Ηθελημένα (κάνουμε ότι) καταλαβαίνουμε ό,τι μας βoλεύει (benigna interpretatio) ή εθελοτυφλούμε και κοροϊδευόμαστε;

Λάβετε μέρος στη συζήτηση 0 Εγγραφείτε για να διαβάσετε τα σχόλια ή
βρείτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει για να σχολιάσετε.
Για να σχολιάσετε, επιλέξτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει. Παρακαλούμε σχολιάστε με σεβασμό προς την δημοσιογραφική ομάδα και την κοινότητα της «Κ».
Σχολιάζοντας συμφωνείτε με τους όρους χρήσης.
Εγγραφή Συνδρομή