Κύριε διευθυντά
Εχοντας ως αφετηρία το εξαιρετικό αλλά και ταυτοχρόνως απαισιόδοξο σχόλιό σας στην «Καθημερινή» της Τετάρτης 8/12/2021 («Οι ηγέτες δεν υπολογίζουν το πολιτικό κόστος») και βασιζόμενος στην αρχή περί «πολιτικής ως τέχνης του εφικτού» σε ένα λαό ψηφοφόρων κατ’ εξοχήν οπαδών του status quo (με επιμέρους πρακτικές «κακομαθημένων» όπως αυτές της άρνησης εμβολίων, απογραφής, ακόμα και κατασκευής συγκεκριμένου σταθμού μετρό!) θα ήθελα να προτείνω την επαναφορά μιας μεταρρύθμισης που δεν φαίνεται να έχει άμεσο πολιτικό κόστος πλην φυσικά του μελλοντικού κόστους που συνδυάζει ο περιορισμός της δυνατότητας των πολιτικών μας να διορίζουν αλλά και των ψηφοφόρων που τους ψηφίζουν με την προοπτική να διοριστούν στο Δημόσιο.
Η πρόταση αυτή έχει να κάνει με την κατάργηση θέσεων στον δημόσιο τομέα μέσω της επαναφοράς μιας σημαντικής μείωσης εις την αναλογία των προσλήψεων σε σχέση με τις συνταξιοδοτήσεις. Η πρακτική αυτή δικαιολογείται από την πρόοδο που συνεχώς σημειώνει η ψηφιακή διεκπεραίωση των υπηρεσιών του Δημοσίου. Αντίστοιχη πρακτική εξάλλου φαίνεται να εφαρμόζει ο τραπεζικός τομέας (μέσω εθελουσίας εξόδου) βασιζόμενος στη μεγάλη διάδοση που έχει ο ψηφιακός μετασχηματισμός του.