Κύριε διευθυντά
Ο αυστηρός υπέρμαχος του δημοκρατικού πολιτεύματος κ. Δημήτρης Γεωργαντάς, χειρουργός, στην απάντησή του προς τον κ. Γ.Ι. Γεωργάνα («Κ», 4 Δεκεμβρίου), που τόλμησε να δηλώσει ότι οι μαθητικές παρελάσεις δεν υποσκάπτουν τη δημοκρατία, τελειώνει την επιστολή του με την εξής υπόδειξη: «Και να μη βασίζεται [ο κ. Γ.Ι. Γεωργάνας] στο ημερολόγιο αυτού [εννοείται: του Μεταξά] που φυλάκισε, εξόρισε, έκαψε βιβλία και οδήγησε στον θάνατο κάθε αντίθετη άποψη, έχοντας πρότυπο τον Χίτλερ και τον Μουσολίνι».
Επισημαίνω την τρικλοποδιά –ή λαθροχειρία– που επιχειρεί εις βάρος του αναγνώστη ο κ. Γεωργαντάς: επειδή από την απαρίθμηση των δικτατορικών μέτρων του Μεταξά λείπει ο φόνος και η σούπα χαλάει, ο επιστολογράφος δοκιμάζει να μας διαβουκολήσει με το «οδήγησε στον θάνατο κάθε αντίθετη άποψη» – πολύ αργά μαθαίνω ότι θανατώνονται και οι απόψεις.
Βαρύθυμος γράφω αυτή την επιστολή. Και αναρωτιέμαι αν ο αδυσώπητος επικριτής του Μεταξά αναλογίστηκε ποτέ τι τραυματικό βάρος επωμίστηκε ο κυβερνήτης απορρίπτοντας τις ιταμές απαιτήσεις του αρχηγού των οκτώ εκατομμυρίων λογχών. Αμφιβάλλω επίσης αν γνωρίζει τι έγραψε ο Γκράτσι στα απομνημονεύματά του για τη συνάντησή του με τον Μεταξά το πρωί της 28ης Οκτωβρίου 1940.
Τελευτών προτείνω να φυλλομετρήσει προσεκτικά τα περιοδικά «Νεολαία» και «Νέον Κράτος». Θα εκπλαγεί όταν διαπιστώσει ποιοι και πόσοι Ελληνες Γκαίμπελς και Χίμλερ συνεργάζονταν με τον μιμητή του Χίτλερ και του Μουσολίνι.