Τα… μυστήρια της επιστήμης

Κύριε διευθυντά
Τα κατορθώματα του ανθρωπίνου νου, τα αναφερόμενα στη φύση και στους νόμους, που διέπουν τη δομή και τη λειτουργία του υλικού κόσμου, από την εποχή του Αριστοτέλη (384-322 π.Χ.), αποκαλούνται επιστήμη. Η επιστημονική έρευνα, πρόσφατα αλλά και παλαιότερα, έχει αποκαλύψει πολλά μυστικά της ζωής. Από τα σπουδαιότερα, είναι η δομή και και η ανάπτυξη των κυττάρων, η λειτουργία του ανοσοποιητικού συστήματος, ο ρόλος του DNA και των γονιδίων και άλλα σημαντικά, όπως η χαρτογράφηση του ανθρωπίνου γονιδιώματος. Παρά ταύτα, μεταξύ πολλών στοχαστών και ερευνητών, βαθιά είναι η πεποίθηση ότι η επιστήμη ποτέ δεν θα αποκαλύψει το μυστήριο της ζωής. Η μοριακή βιολογία αποκλείεται να μας εξηγήσει πώς κατορθώνει ο εγκέφαλος του ανθρώπου να αποκτά νου και αυτοσυνειδησία. Η επιστημονική μέθοδος φθάνει σε αδιέξοδο όταν καλείται να ερμηνεύσει πώς τα εγκεφαλικά κύτταρα του ανθρώπου, που απαρτίζονται από άτομα και μόρια όπως όλα τα κύτταρα του σώματος, αποκτούν νου και συνείδηση.
 Η μοριακή βιολογία δεν θα μας εξηγήσει τον έρωτα, τη χαρά, τη θλίψη, το μίσος ή την ανάγκη για καλλιτεχνική δημιουργία. Για τον άνθρωπο, η ζωή θα παραμένει μυστήριο, όσο θα προσπαθούμε να λύσουμε αυτό το μυστήριο με ό,τι αποκαλούμε επιστημονικά μέσα. Με τη λογική, το καταπληκτικό αυτό εργαλείο της επιστήμης, έχουμε δώσει απαντήσεις και θα εξακολουθούμε να απαντάμε σε πολλά ερωτήματα για το πώς είναι δομημένος ο κόσμος και πώς λειτουργεί. Ομως, η λογική και κατ’ επέκταση η επιστήμη αδυνατεί να απαντήσει στο ερώτημα, γιατί δημιουργήθηκε ο κόσμος, όπως τον βλέπουμε. Για να απαντήσουμε σε αυτό το ερώτημα χρειαζόμαστε γνώση εξ αποκαλύψεως.