Κύριε διευθυντά
Δύο πρόσφατα άρθρα εκλεκτού συνεργάτου της «Καθημερινής», σχετικά με τον δείκτη δημοσιογραφικής ελευθερίας διαφόρων χωρών (freedom index) σύμφωνα με τον οποίο, και προς αγανάκτηση του συντάκτου σας, η Ελλάδα «κατρακύλησε» στην 108η θέση, μου κίνησαν την περιέργεια κι έριξα μια ματιά στην ιστοσελίδα της οργάνωσης «Ρεπόρτερς χωρίς σύνορα» (Reporters Sans Frontieres – RSF) να δω τι γίνεται τέλος πάντων. Είδα λοιπόν ότι ο επισήμως πολυ-πολιτισμικός Καναδάς (όπου ζω), μια χώρα ελεύθερη με βρετανική κοινοβουλευτική παράδοση, στην οποία όμως δεν βγαίνει καμία κομματική, αμιγώς αθλητική ή χυδαία εφημερίδα, κατατάσσεται σε χαμηλότερη θέση από χώρες όπως: Τζαμάικα, Ναμίμπια, Τιμόρ και Λέστε, Σεϋχέλλες κ.λπ. H δε πλουραλιστική Ιταλία, εκτός από όλες τις προηγούμενες χώρες, είναι ακόμη πιο χαμηλά και από τις: Σουρινάμ, Τόγκα, Σιέρρα Λεόνε, Μολδαβία, Κάπο Βέρντε, Ρουμανία, Γκάμπια, Βόρεια Μακεδονία, Μπουρκίνα Φάσο, Σαμόα, Μπελίζ, Δομινικανή Δημοκρατία (η χώρα του Πάπα Ντοκ), Τρινιτάντ και Τομπάκο, Μπουτάν και άλλες. Χωρίς καμιά διάθεση ειρωνείας ή υποτίμησης, είναι δύσκολο να φανταστούμε ότι στις χώρες αυτές έγινε τόσο μεγάλη δημοκρατική πρόοδος και έχουν περισσότερη ελευθεροτυπία. Ας μην τις παίρνουμε τοις μετρητοίς τέτοιες βαθμολογίες, αφού και η χώρα της οποίας οι εφημερίδες ξεσκέπασαν το σκάνδαλο Γουότεργκεϊτ δεν τα πήγε και τόσο καλά. Δεν νομίζω ότι κανείς χάνει τον ύπνο του με αυτά τα πράγματα.
ΥΓ.: Εγραψα την επιστολή αυτή, δίστασα και την έστειλα στα trash του κινητού μου. Ωσπου το Σάββατο (7/5) είδα το άρθρο για το ίδιο θέμα, ετέρου εξίσου εκλεκτού αρθρογράφου σας. Μ’ ένα σμπάρο που λέμε.