Κύριε διευθυντά
Σε προσφάτως εκδοθέν βιβλίο του ομότιμου καθηγητή του ΕΜΠ, πολιτικού μηχανικού διεθνούς ακτινοβολίας, Θεοδόση Τάσιου, με τίτλο «Εθνεγερσία. Το πνεύμα και το αίμα», με αφορμή τον εορτασμό 200 χρόνων από την Ελληνική Επανάσταση, γίνεται εκτενής αναφορά, σε ειδικό κεφάλαιο, στον ήρωα μηχανικό Μιχαήλ Π. Κοκκίνη, ο οποίος έγινε διάσημος από την οχυρωματική τεχνική που εφήρμοσε στην Ιερά Πόλη του Μεσολογγίου, «ingénieur grec» κατά την έκφραση Αγγλων φιλελλήνων.
Ο Μιχαήλ Κοκκίνης από τη Χίο, πολύγλωσσος και ευρωσπουδαγμένος, δίδαξε μαθηματικά και γεωδαισία στη Σχολή του Βουκουρεστίου, προσέφερε τις υπηρεσίες του στην επανάσταση του Αλέξανδρου Υψηλάντη και, στη συνέχεια, ήλθε, το 1823, στην επαναστατημένη Ελλάδα και εγκαταστάθηκε, μαζί με την οικογένειά του, στο Μεσολόγγι. Στην πολιορκούμενη πόλη συνέταξε την τεχνική μελέτη όλης της οχύρωσης, με βάση τη σχετική γαλλική βιβλιογραφία, διευθύνοντας τις ολονύκτιες επισκευές και ενισχύσεις του τείχους. Με βάση τη διεθνή συνήθεια ονοματοδοσίας των προμαχώνων κάθε πόλης, έδωσε, στους αντίστοιχους του Μεσολογγίου, το όνομα προσωπικοτήτων, μεγάλων αγωνιστών της ελευθερίας, αλλά και λογίων, καθώς και Φιλελλήνων, όπως: Αδαμ. Κοραή, Ρήγα Βελεστινλή, Μητροπολίτη Ιγνατίου, Κυρ. Μαυρομιχάλη, Γ. Σαχτούρη, Ανδρ. Μιαούλη, Μάρκου Μπότσαρη, Κων. Κανάρη, Δημ. Μακρή, Λόρδου Βύρωνα, Γουλ. Τέλλου, Βεν. Φραγκλίνου, Καρ. Νόρμαν, Γουλιέλμου της Οράγγης, του Πολωνού Τ. Κοτσιούσκο, Λόρδου Σέφιλντ, κ.ά.
Ο Κοκκίνης, ως οργανωτής, συνέβαλε στην οχύρωση της πόλης, ώστε να καταστεί απόρθητη, διαπνεόμενος από αδελφική αγάπη και θαυμασμό για τον λαό του Μεσολογγίου και τους μαχητές, και αντιμετωπίζοντας τις οικονομικές δυσκολίες με τη συμπαράσταση πολλών φιλελλήνων οι οποίοι είχαν κλεισθεί στην πόλη και πολλοί σκοτώθηκαν στην Εξοδο. Δικαίως, οι Μεσολογγίτες, σε ένδειξη ευγνωμοσύνης, τον ανεκήρυξαν επίτιμο πολίτη του Μεσολογγίου, η δε διευθύνουσα τη Δυτική Ελλάδα Επιτροπή ζήτησε από το Εκτελεστικό Σώμα, το 1825, να του απονεμηθεί ο αρμόζων στρατιωτικός βαθμός του χιλιάρχου.
Ο Κοκκίνης σκοτώθηκε μαχόμενος κατά την ηρωική έξοδο, στις 10 Απριλίου 1826, ακολουθώντας τη φάλαγγα του Νότη Μπότσαρη. Ο τάφος του είναι στον Κήπο Ηρώων του Μεσολογγίου και στην επιτύμβια πλάκα είχε χαραχθεί το σύστημα οργάνωσης της πόλης. Φερώνυμη οδός υπάρχει στην πόλη των Αθηνών, στην περιοχή του Κουκακίου.