H βιβλιοθήκη και η βαρυχειμωνιά

Κύριε διευθυντά
Mε αφορμή το κείμενο του κ. Τάκη Θεοδωρόπουλου με τίτλο «Η βιβλιοθήκη ως σωφρονιστικό ίδρυμα» («Καθημερινή», 1.6.2022) και τον «χειμώνα του πνεύματος» που τόσο γλαφυρά και εμφατικά υπαινίσσεται σε αυτό, αξίζει να μνημονεύσουμε τα λόγια της Μαργκερίτ Γιουρσενάρ από το βιβλίο της «Αδριανού Απομνημονεύματα» (μτφρ. Ιωάννα Χατζηνικολή, εκδόσεις Χατζηνικολή, Αθήνα, 19η έκδοση, σ. 152) ότι «στήνοντας βιβλιοθήκες, σημαίνει πως κατασκευάζουμε δημόσιες σιταποθήκες, πως συγκεντρώνουμε προμήθειες για να καταπολεμήσουμε τον χειμώνα του πνεύματος, που από ορισμένα σημάδια, άθελά μας, τον βλέπουμε να ’ρχεται». Σχολιάζοντας το παραπάνω εδάφιο, ο καθηγητής ιταλικής λογοτεχνίας Νούτσιο Ορντινε στο βιβλίο του «Οι κλασικοί στη ζωή μας – Μια μικρή ιδανική βιβλιοθήκη» (μτφρ. Μαρία Σπυριδοπούλου, εκδόσεις Αγρα, Αθήνα, 2016, σ. 104-105) αναφέρει ότι «η λεηλασία μιας βιβλιοθήκης ή η εγκατάλειψή της είναι προφανής ένδειξη του χειμώνα που διανύουμε». Το γεγονός ότι η καταστροφή στη χώρα μας ενός χώρου που προορίζεται για βιβλιοθήκη δεν καταδικάζεται απερίφραστα από όλους ως πράξη βαρβαρότητας, είναι σημάδι βαρυχειμωνιάς στην Ελλάδα.