Κύριε διευθυντά
Εκατομμύρια άνθρωποι σε ολόκληρο τον πλανήτη υποθέτω, εκτιμούν ότι ο πόλεμος στην Ουκρανία θα μπορούσε να είχε αποτραπεί: 1. Αν η Δύση με προεξάρχουσες τις ΗΠΑ είχαν ενθαρρύνει τον Ζελένσκι σε μια συμφωνία τύπου Μινσκ με τους Ρώσους, 2. Αν ο ίδιος ο Ουκρανός πρόεδρος είχε επισκεφτεί τη Μόσχα προτού ξεσπάσει το κακό, κάτι που επίμονα ζητάει κατόπιν εορτής. Οι δύο προηγούμενες επισημάνσεις πιστεύω ότι προβληματίζουν αρκετά και κάπως αποδυναμώνουν το τετριμμένο και απλοϊκό ο «πόλεμος του Πούτιν».
Μάλιστα ηγέτες της Δύσης όπως ο Μακρόν ξεχνούν τα δικά τους αντίστοιχα όπως ο πόλεμος στην Αλγερία ή οι ΗΠΑ το Βιετνάμ και το Ιράκ, για να επικρίνουν ή και να κατακρίνουν σφόδρα σήμερα τον «πόλεμο του Πούτιν». Πιθανολογώ ότι όχι μόνον δεν τον απέτρεψαν αλλά τον υποδαύλισαν κιόλας ενθαρρύνοντας τον Ζελένσκι να εμμείνει στην επιδίωξη της χώρας του να μπει και αυτή στην «ιερά συμμαχία» του ΝΑΤΟ, σφίγγοντας έτι περισσότερο τον κλοιό γύρω από τη Ρωσία. Ηθελα να ήξερα το ΝΑΤΟ επιθυμεί εντέλει να φθάσει ώς το μαυσωλείο του Λένιν στην Κόκκινη Πλατεία της Μόσχας; Γιατί δεν το λένε ευθέως και το κρύβουν; Οι παγκόσμιες αμυντικές δαπάνες εξαιτίας του πολέμου αυτού και της γενικότερης ανασφάλειας που προκαλεί παντού, έχουν εκτοξευτεί με βασικό κερδισμένο την αμερικανική πολεμική βιομηχανία που κατέχει άνω του 50% της παγκόσμιας «πίτας» στις πωλήσεις όπλων. Ουδέν τυχαίο λοιπόν. Συν τις δεύτερες σκέψεις στη Δύση για αποδυνάμωση και διασυρμό της Ρωσίας στο παρόν αλλά και σε βάθος χρόνου. Ο «πόλεμος του Πούτιν» όμως, παρά τους ευσεβείς τους πόθους, μπορεί να οδηγήσει σε ευρύτερη ανάφλεξη με ανήκεστη βλάβη ολόκληρου του πλανήτη αυτή τη φορά. Τα πυρηνικά δεν παύουν να είναι επιλογή απελπισίας για τους Ρώσους, όπως έχει δηλωθεί ήδη αρμοδίως. Το συμπέρασμά μου είναι ότι μετά το 1991 που κατέρρευσε η Σοβιετική Ενωση και υπερδύναμη έμεινε μόνον μία, δεν υπάρχει πλέον «ισορροπία του τρόμου», απαραίτητη για την παγκόσμια ειρήνη όπως αποδείχθηκε αναντίρρητα μετά το πέρας του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου.