Το 1922 είναι πάντα επίκαιρο…

Το 1922 είναι πάντα επίκαιρο…

Κύριε διευθυντά
Διαβάζοντας στην «Κ» της Κυριακής 5/6 τις ενδιαφέρουσες θέσεις ως προς το εάν το «παιχνίδι» της Μικρασιατικής Καταστροφής χάθηκε στο διπλωματικό ή στρατιωτικό πεδίο, με εντυπωσίασε το γεγονός της πλήρους απουσίας οποιασδήποτε αναφοράς στις εκτιμήσεις και θέσεις του Ιωάννη Μεταξά, καθώς η αξία ή έστω το μεγάλο ενδιαφέρον που παρουσιάζουν, δεν νομίζω να αμφισβητείται.

Ακόμη σημαντικότερη θεωρώ την απουσία/αξιολόγηση για την άθλια πολιτική διαχείριση από την κυβέρνηση με την «περιφορά» του βαριά ασθενούντος Κωνσταντίνου στη Μικρά Ασία και την εγκληματική ανεπάρκεια διοίκησης των δυνάμεων (και λήψη στρατιωτικών αποφάσεων) από τον απίστευτα ανίκανο Παπούλα που δεν ήταν καν αξιωματικός καριέρας και τον τουλάχιστον ανεπαρκή Χατζηανέστη και άλλους το ίδιο ανεπαρκείς, επιλεγμένους από την κυβέρνηση να διευθύνουν τις επιχειρήσεις. Ευτυχώς υπήρξαν ο Πλαστήρας και μερικοί άλλοι για να περισώσουν ό,τι ήταν δυνατόν να περισωθεί.

Λάβετε μέρος στη συζήτηση 0 Εγγραφείτε για να διαβάσετε τα σχόλια ή
βρείτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει για να σχολιάσετε.
Για να σχολιάσετε, επιλέξτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει. Παρακαλούμε σχολιάστε με σεβασμό προς την δημοσιογραφική ομάδα και την κοινότητα της «Κ».
Σχολιάζοντας συμφωνείτε με τους όρους χρήσης.
Εγγραφή Συνδρομή