Κύριε διευθυντά
Ο καρδιοχειρουργός κ. Γεώργιος Τόλης, με επιστολή του στην «Κ» της 4ης Ιουνίου, ευχαριστεί την κ. Πουρνάρα, η οποία με το κείμενό της για το «Ιδρυμα Κρατικών Υποτροφιών» («Κ», 26ης Μαΐου) του έδωσε την ευκαιρία να εκφράσει δημοσίως την ευγνωμοσύνη του προς το ΙΚΥ, 68 χρόνια μετά το 1954, έτος της εισαγωγής του στην Ιατρική Αθηνών.
Τρία χρόνια ενωρίτερα, ήτοι το 1951, είκοσι πρωτοετείς φοιτητές και δέκα φοιτήτριες της Φιλοσοφικής Αθηνών, επαρχιώτες και ζορισμένοι οικονομικά, ανάσαναν βαθιά όταν, εντελώς αναπάντεχα, πληροφορήθηκαν ότι ήσαν υπότροφοι του ΙΚΥ. Επρόκειτο για την ολόπρωτη σειρά.
Οι άνθρωποι του ΙΚΥ αγαπούσαν τα ελληνικά και συνάμα προαισθάνονταν τι ερχόταν, αργά ή γρήγορα: η υποτίμηση των φιλολογικών σπουδών και η λειψανδρία της Φιλοσοφικής. Λοιπόν αποφάσισαν μεροληπτικά –κι ευλογημένα– τριάντα να είναι οι υπότροφοί της, ενώ στη Νομική είναι αμφίβολο αν παραχωρήθηκαν τρεις υποτροφίες.
Στις Επετηρίδες της Φιλοσοφικής Αθηνών μπορεί κανείς να ιδεί τα ονόματα εκείνων που βρέθηκαν κάτω από την προστατευτική ομπρέλα του ΙΚΥ. Και όταν με το καλό φθάσει στον έσχατο τόμο της Επετηρίδας –αλλά και νωρίτερα–, θα διαπιστώσει, σχεδόν χειροπιαστά, ότι η ιδιαίτερη φροντίδα του ΙΚΥ για τη Φιλοσοφική δεν πήγε στο βρόντο.
Scripta και nomina manent! – και παραmanent όπως λογοπαικτούσε ο μακαρίτης Αντώνιος Χατζής.
Υστατο: στο ΙΚΥ είμαστε οικογενειακώς ευγνώμονες.