Κύριε διευθυντά
Οι παρακάτω σκέψεις αφορμώνται από την πρόσφατη απόφαση του ΥΠΕΠΘ να υποχρεούνται στην παρακολούθηση του μαθήματος των Θρησκευτικών μόνον οι Χριστιανοί Ορθόδοξοι μαθητές, ενώ όλοι οι λοιποί (αλλόθρησκοι, ετερόδοξοι, άθρησκοι, άθεοι, αγνωστικιστές) να απαλλάσσονται από αυτό.
Με δεδομένο ότι το μάθημα των Θρησκευτικών στα σχολεία μας δεν αποσκοπεί ούτε στην κατήχηση ούτε στον προσηλυτισμό των μαθητών, αλλά στην επιστημονική έκθεση των διεπόντων την κρατούσα στη χώρα μας θρησκεία, αντικειμενικά και λογικά σκεπτόμενος κανείς άγεται στο συμπέρασμα ότι θα είχαν συμφέρον να το παρακολουθήσουν όλοι ανεξαιρέτως οι μαθητές, ανεξαρτήτως θρησκεύματος ή κοσμοθεωρητικών αντιλήψεων, καθ’ όσον θα τους παρεχόταν η ευκαιρία να γνωρίσουν σε βάθος την κοινωνία εντός της οποίας επέλεξαν οι γονείς τους να ενταχθούν και να ζήσουν.
Ωστόσο, επειδή το παραπάνω σκεπτικό δεν γίνεται εύκολα αποδεκτό, θα μπορούσε το μάθημα των Θρησκευτικών να υποκατασταθεί με αυτό της Θρησκειολογίας και να είναι για όλους υποχρεωτικό. Η διδασκαλία του υπό αυτή τη διάσταση θα δώσει την ευκαιρία σε όλους τους μαθητές να γνωρίσουν τις αρχές και αντιλήψεις των κρατούντων στον πλανήτη μας θρησκευμάτων, και να εξηγήσουν τη συμπεριφορά των οπαδών ενός εκάστου εξ αυτών, γεγονός που πέραν της εγκυκλοπαιδικής και κοινωνιολογικής γνώσης θα συμβάλει στην άμβλυνση του θρησκευτικού φανατισμού και της μισαλλοδοξίας, και περαιτέρω στην αλληλοκατανόηση και στην αρμονική συνεργασία, στοιχεία που είναι απολύτως αναγκαία στην εξελισσόμενη πλέον σε πολυεθνική –και συνακόλουθα πολυπολιτισμική– σημερινή μας κοινωνία.
ΥΓ.: Με την ως άνω λύση αίρεται και η δυσκολία να εξευρίσκεται προσωπικό και τρόπος απασχόλησης των απαλλασσόμενων μαθητών.