– Εχεις τι καινόν; – Κενό πορτοφόλι

Κύριε διευθυντά 
Με αφορμή το άρθρο (13/11) του Τάκη Θεοδωρόπουλου «Χωρίς φιλολόγους δεν υπάρχει Ελλάδα», ο νους μου πήγε αθέλητα σε μια τηλεοπτική σειρά που προβάλλεται αυτό τον καιρό: «Ανεμος και φλόγα». Είναι η ερωτική ιστορία της Κυβέλης και του Γεωργίου Παπανδρέου, όπου η Κυβέλη, όταν πεθαίνει ο αγαπημένος της Γιώργης, και για να αποφύγει την κηδεία δημοσία δαπάνη που ήθελαν οι συνταγματάρχες να προσφέρουν, τους είπε: «Ξέρετε, η λέξη κηδεία προέρχεται από το αρχαίο ρήμα κήδομαι που σημαίνει φροντίζω· η κηδεία-φροντίδα, λοιπόν, του νεκρού ανήκει στην οικογένειά του»! Θυμήθηκα ακόμη το παράδειγμα που μας έδινε η καθηγήτριά μας στο τότε εξατάξιο γυμνάσιο για να μας δείξει τη διαφορά της ορθογραφίας δύο παρόμοιων ηχητικά λέξεων: Δύο φίλοι συναντώνται και ρωτάει ο ένας: «Εχεις τι καινόν;» και απαντάει ο άλλος: «Ουδέν κενότερον του βαλαντίου μου (πορτοφολιού μου) – καινός όπως καινούργιος ή Καινή Διαθήκη, κενός όπως κενόν αέρος ή κενοτάφιον, για να φανεί και η γλωσσική συνέχεια… Με τέτοια και άλλα χαριτωμένα παραδείγματα μπορούμε να ζωντανεύουμε στα μάτια των παιδιών μας αυτή την απέραντη γλώσσα και να τους δείχνουμε τη συνέχεια των αιώνων που κρύβεται μέσα σε μερικές συλλαβές, όπως χαρακτηριστικά λέει ο κ. Θεοδωρόπουλος.