Κύριε διευθυντά
Αναδιφώντας τον ξένο Τύπο συναντώ μια ασυνήθιστη είδηση από τη Ρωσία. Ο διαστημικός οργανισμός Roscosmos ετοιμάζει για τον άλλο μήνα μια αποστολή διάσωσης που θα παραλάβει από τον Διεθνή Διαστημικό Σταθμό δύο Ρώσους κοσμοναύτες και έναν Αμερικανό αστροναύτη. Το σκάφος Σογιούζ MS-22, που είναι συνδεδεμένο με τον διαστημικό σταθμό και θα χρησίμευε για την κανονική επιστροφή τους στη γη, έχει υποστεί μια βλάβη από σύγκρουση με μικρομετεωρίτη. Η βλάβη αυτή, μια τρυπούλα ενός χιλιοστού, είναι αρκετή για να κάνει το σκάφος επισφαλές για χρήση.
Οπως διαβάζω στον Guardian, το Διάστημα είναι ένας από τους σπάνιους τομείς συνεργασίας μεταξύ Μόσχας και Ουάσιγκτον από την έναρξη του πολέμου στην Ουκρανία. Και μου γεννιέται το ερώτημα: αν οι υπερδυνάμεις του κόσμου (και οι ηγεσίες τους) είναι έτοιμες να κάνουν τα πάντα για να επαναφέρουν με ασφάλεια τρεις ανθρώπους στη γη, πώς την ίδια στιγμή σκόπιμα και προγραμματισμένα, άμεσα και έμμεσα, σκοτώνουν οι μεν τους δε, συνήθως αθώους, κατά δεκάδες και εκατοντάδες; Θα χαρακτήριζα μια τέτοια αντιφατική συμπεριφορά ως παράδοξη, αν δεν ήταν αξιοκατάκριτα και υποκριτικά τραγική.