Κύριε διευθυντά
Σε συχνές δημόσιες παρεμβάσεις του, ο γνωστός νευρολόγος, αναπληρωτής καθηγητής Νευρολογίας και Νευροψυχολογίας στο Αιγινήτειο Πανεπιστημιακό Νοσοκομείο δρ Σωκράτης Παπαγεωργίου, επισημαίνει ότι ο τρόπος ζωής παίζει καθοριστικό ρόλο στη μείωση των περιστατικών Αλτσχάιμερ και άλλων μορφών άνοιας. H έλλειψη σωματικής άσκησης, η ατμοσφαιρική ρύπανση, η κοινωνική απομόνωση και η παχυσαρκία, είναι μεταξύ των παραγόντων κινδύνου που συνδέονται με την εμφάνιση της νόσου, αλλά και με τον τρόπο ζωής μας.
Οι ως άνω όμως παράγοντες δεν είναι αποκλειστικότητα των ατόμων τρίτης ηλικίας. Παρουσιάζονται και σε πολύ νεότερους. Για παράδειγμα, οι Ελληνες μαθητές είναι παγκόσμιοι πρωταθλητές στην παχυσαρκία, έχουν ανησυχητικά μικρά ποσοστά σωματικής δραστηριότητας, και πολλοί απ’ αυτούς είναι απομονωμένοι σε ακαλαίσθητα και εκτεθειμένα σε ατμοσφαιρική ρύπανση δημιουργήματα της νεοελληνικής αρχιτεκτονικής και πολεοδομικής επιστήμης.
Αναρωτιέμαι, συνεπώς, εάν ο τρόπος ζωής διευκολύνει όχι μόνο την εμφάνιση της ασθένειας του Αλτσχάιμερ στους ηλικιωμένους, αλλά ίσως και εξηγεί τα φαινόμενα βίας, αδυναμίας κατανόησης κειμένου, ή σύνταξης γραπτού χωρίς λάθη («Κ», 8/1/2023) που συχνά παρατηρούμε στους σημερινούς μαθητές-φοιτητές. Και στις δύο περιπτώσεις πάντως εμπλέκονται τα κέντρα του εγκεφάλου που ελέγχουν τη σκέψη, τη μνήμη και τη γλώσσα. Μήπως λοιπόν για την αναγκαία αλλαγή του τρόπου ζωής πολλών πολιτών θα βοηθούσε εάν η πολύπαθη αποκέντρωση ξανάμπαινε στα χωρία των ιδεολογικών μας αναζητήσεων;