Κύριε διευθυντά
Με αφορμή το πρόσφατο άρθρο του εκλεκτού συνεργάτη σας κ. Σ. Μουμτζή (φ. 19/1/2023) θα ήθελα να προσθέσω κι εγώ μερικά από τα συνηθέστερα… ημαρτημένα, που διαβάζω και ακούω τακτικά ακόμη και από πολύ προβεβλημένα άτομα:
Ο κίνδυνος εγκυμονείται και δεν εγκυμονεί. Οι ειδήσεις διαρρέουν, δεν διαρρέονται. Τα αυτιά είναι ευήκοα και όχι εύηχα. Κάποιος είναι μεγαλόσχημος και όχι μεγαλοσχήμων. Κάτι θα καταχωρισθεί και δεν θα καταχωρηθεί. Το δυστύχημα είναι αυτοκινητικό και όχι αυτοκινητιστικό. Παρανάλωμα του πυρός και όχι πυρανάλωμα. Πολύ περισσότερα και όχι πολλά περισσότερα. Το ιερόν οστούν και όχι το ιερούν οστούν. Διακυβεύεται και όχι διακηδεύεται. Το αυτοκίνητο ντεραπάρει και δεν ντελαπάρει – από το γαλλικό deraper = ολισθαίνω. Εχει απαυδήσει και όχι έχει απηυδήσει. Αποποιούμαι ή απεκδύομαι την ευθύνη και όχι της ευθύνης. Η Αθήνα είναι κλεινόν άστυ και όχι κλίνον άστυ. Τα χρόνια είναι τριάμισι και όχι τρεισήμισι. Το δημοσίευμα δεν θα δει το φως της δημοσιότητας, γιατί το έχει ήδη δει ως… δημοσίευμα.
Ελπίζω τα παραπάνω λαθάκια να είναι lapsi linguae ή calami και να μη γίνονται συνειδητά.