Κύριε διευθυντά
Στα όσα εκθέτει ο κ. Σπύρος Γιακουμάκης με την επιστολή του, που δημοσιεύθηκε στην «Καθημερινή» την 12-1-2023 και με τίτλο «Ο Εμφύλιός μας και ο “πατερούλης”, σχετικά με τη μη ανατίναξη τον Δεκέμβριο του 1944 από το ΕΑΜ του ξενοδοχείου «Μεγάλη Βρεταννία» και με την πρόταση του Τσώρτσιλ, που δέχτηκε ο Στάλιν τον Οκτώβριο του 1944, για ποσοστό επιρροής κατά 90% της Γηραιάς Αλβιώνας στην Ελλάδα, έχω να προσθέσω συμπληρωματικά τα ακόλουθα ιστορικά γεγονότα, για την ολοκλήρωση της ιστορικής αλήθειας.
Κατά τα Δεκεμβριανά, το ξενοδοχείο της Αθήνας «Μεγάλη Βρεταννία» είχε γίνει αρχηγείο του Αγγλου στρατηγού Σκόμπι. Εκεί γίνονταν οι συσκέψεις μεταξύ βρετανικού και ελληνικού επιτελείου. Οι Γερμανοί, κατά την αποχώρησή τους από την Αθήνα, είχαν υπονομεύσει το ξενοδοχείο, αλλά έγινε απενεργοποίηση των εκρηκτικών. Ο ΕΛΑΣ έμαθε το κρυφό σχέδιο και έσπευσε με επιχείρηση αστραπή να παγιδεύσει ξανά το κτίριο για λογαριασμό του. Σύμφωνα με μαρτυρία του βετεράνου του ΕΑΜ, Στέλιου Ζαμάνου, που βρέθηκε στην πρώτη γραμμή, οι ΕΛΑΣίτες μπήκαν από τον Ιλισό ποταμό. Η μετακίνηση των σαμποτέρ έγινε υπό το φως αναμμένων πυρσών… και όταν έφθασαν κάτω από το ξενοδοχείο συνέδεσαν τα παλιά εκρηκτικά των Γερμανών με τα δικά τους και ετοιμάστηκαν για την πυροδότηση. Την ημέρα που είχε προγραμματιστεί η ανατίναξη έφθασε στην Αθήνα ο Ουίνστον Τσώρτσιλ, ο οποίος αμέσως επισκέφθηκε το ξενοδοχείο στο οποίο θα διέμενε. Η επίσκεψη προκάλεσε σοβαρό αναβρασμό στο στρατόπεδο των ΕΛΑΣιτών, οι οποίοι πήραν την κρίσιμη απόφαση και ματαίωσαν το χτύπημα. Η ιδέα να δολοφονηθεί ο πατέρας της νίκης, μία από τις τρεις ηγετικές μορφές του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου, φρέναρε κάθε σκέψη για σαμποτάζ, γιατί επιπλέον θα προκαλούσε την οργή του ελεύθερου κόσμου και δη της Αμερικής, που έπαιξε καταλυτικό ρόλο στην ήττα των Γερμανών. Σχετικά με τη συμφωνία των ποσοστών, γνωστή και ως «χαρτοπετσέτα», ήταν μια συμφωνία μεταξύ του Ιωσήφ Στάλιν και του Ουίνστον Τσώρτσιλ, που συναντήθηκαν την 9 Οκτωβρίου 1944 στην τέταρτη Διάσκεψη της Μόσχας, όπου ο Τσώρτσιλ πρότεινε στη Σοβιετική Ενωση να έχει 90% επιρροή στη Ρουμανία και 75% στη Βουλγαρία, ενώ το Ηνωμένο Βασίλειο να έχει 90% επιρροή στην Ελλάδα. Επίσης, ο Τσώρτσιλ πρότεινε στην Ουγγαρία και στη Γιουγκοσλαβία να έχουν 50% επιρροή και οι δύο. Στη συνέχεια ο Τσώρτσιλ έγραψε τη συμφωνία με μπλε μολύβι σε μια χαρτοπετσέτα, την οποία έδωσε στον Στάλιν, και αφού την ενέκρινε ο Στάλιν, την επέστρεψε.
«Δεν θα θεωρηθεί πολύ κυνικό αν φανεί πως διευθετήσαμε τη μοίρα εκατομμυρίων ανθρώπων με έναν τόσο πρόχειρο τρόπο; Ας κάψουμε το χαρτί», είπε ο Τσώρτσιλ. «Οχι, κράτα το», απάντησε ο Στάλιν. Τέλος, ο Στάλιν δεν βοήθησε ουσιαστικά τον ΔΣΕ το 1946-49, γιατί είχε αποδεχθεί επιρροή α) στην Ελλάδα η Σοβιετική Ενωση να έχει 10% και η Γηραιά Αλβιώνα 90%, και β) ως αντάλλαγμα, στη Ρουμανία, η Σοβιετική Ενωση να έχει επιρροή 90%. Για τους αρχηγούς κρατών, που κάνουν συμφωνίες, ισχύει το pacta sunt servanda, και τους δεσμεύει και το τηρούν. Αυτός ήταν ο λόγος που δεν υποστήριξε ο Στάλιν τον ΔΣΕ το 1946-49 και όχι αυτά που υποστηρίζει ο κ. Σ. Γιακουμάκης στην ως άνω επιστολή του.