Κύριε διευθυντά
Λέγεται και πιστεύω απολύτως ορθώς ότι, προκειμένου για δημόσια πρόσωπα, ελάχιστη σημασία έχουν οι φιλόφρονες λόγοι των υφισταμένων τους όταν αποσύρονται στον ιδιωτικό τους βίο, στις προβλεπόμενες τελετές αποχώρησής τους, μπροστά στην εικόνα που αφήνουν πίσω τους «γυρνώντας την πλάτη» και που θα τους συνοδεύει πάντοτε…
Γράφω τα προηγούμενα, με αφορμή επιστολή στην «Καθημερινή» του κ. Ν.Δ. Τριανταφυλλόπουλου, στο φύλλο του Σαββάτου, 18ης Φεβρουαρίου 2023, που αναφέρεται εις τα πρόσωπα του, από ετών, επιτίμου αρχηγού ΓΕΕΘΑ ναυάρχου Χρ. Λυμπέρη και του γιου του, επιτίμου αρχηγού στόλου ναυάρχου Παν. Λυμπέρη, αποστρατευθέντος τον προηγούμενο μήνα, έπειτα από 3 χρόνια απολύτως ευδόκιμης ηγεσίας του στο τιμόνι του Στόλου.
Ο επιστολογράφος ανακαλεί στη μνήμη του τον Χρ. Λυμπέρη, πρώτο, σημαιοφόρο στον «Παλάσκα», να κόβει με το μαχαίρι τις «εξυπνάδες» (τα γνωστά καψόνια) στους προπαιδευόμενους από τους εκπαιδευτές, παρέχοντάς τους εκπαίδευση, ως εάν να πρόκειται για ναυτικούς δοκίμους. Βεβαιώνει δε ο ίδιος, δεύτερον, ότι, ως συνταξιούχος εκπαιδευτικός, θα αφιέρωνε, εάν είχε εκπαιδευτική ώρα, για να διαβάσει εις το πλήρωμα της τάξης του την αποχαιρετιστήρια ομιλία του αντιναυάρχου Παν. Λυμπέρη, όταν παρέδωσε τα καθήκοντα Στολάρχου εις τον αντικαταστάτη του. Και η σκέψη του μόνον τον τιμά εξόχως.
Οι αναγνώστες της «Κ» είχαν την ευκαιρία να διαβάσουν αυτούσια την εμβληματική ομιλία του αντιναυάρχου Παν. Λυμπέρη, γεμάτη με υποθήκες τιμής και καθήκοντος για την εκτέλεση της αποστολής, προς στελέχη του Π.Ν. με ηθικό ανάστημα, θάρρος και γενναιότητα, προσωπικότητες με αδιαπραγμάτευτες αρχές (φύλλο 2/2/23).
Στον αντίποδα, όμως, στις προσωπικότητες των δύο ναυάρχων, οι οποίοι θα τιμώνται πάντοτε, αποτελώντας πρότυπα για τους επόμενους, στελέχη του Π.Ν. και των Ε.Δ. γενικότερα, διερωτώμαι πώς δεν έχει ευαισθητοποιηθεί ακόμη το Π.Ν., 20 ημέρες μετά την τελετή παράδοσης/παραλαβής καθηκόντων αρχηγού στόλου στον Ναύσταθμο Σαλαμίνας, την 1η Φεβρουαρίου 2023, όπως αναρτήσει στις ανακοινώσεις του ΓΕΝ τα κείμενα των Ε.Δ. του απελθόντος Στολάρχου Παν. Λυμπέρη και του διαδόχου του Δημ. Κατάρα. Αδιαφορία ή εσκεμμένη αποσιώπηση;
Σκέπτομαι ότι οι παραδόσεις του Π.Ν., το οποίο ουδέποτε υπέστειλε τη Σημαία, παραδόσεις μακραίωνης Ιστορίας, ως και τιμής και σεβασμού στην προσφορά των στελεχών του, δοκιμάζονται από τέτοιες επιλογές «λογοκρισίας» και δη ακατανόητης, πέραν του άφρονος χαρακτήρα τους, λαμβανομένης υπ’ όψιν της δημοσιότητος από την «Κ» της αποχαιρετιστήριας ομιλίας Παν. Λυμπέρη.
Θα ανέμενε κανείς ότι αυτή η «αβλεψία»(;) θα έπρεπε να τύχει της άμεσης πρωτοβουλίας του Α/ΓΕΝ, ώστε να διορθωθεί το ατόπημα. Το οποίο συνεχίζεται δυστυχώς μέχρι και σήμερα…