Η «απεύθυνση» και περί μαζώξεων

Κύριε διευθυντά
Πρόσφατα, σε τηλεοπτικό ιδιωτικό σταθμό συντηρητικής χροιάς, άκουσα από νέο «φέρελπι» (…) δημοσιογράφο αντίστοιχης ιδεολογίας, τη λέξη «μάζωξη», όταν αναφέρθηκε σε κάποια προεκλογική συγκέντρωση (…). Δεν καταλαβαίνω γιατί έχει εξοστρακιστεί –εδώ και κάποια χρόνια– η κλασική «συγκέντρωση» –ίσως σαν «επικίνδυνη καθεστωτικά» (…), όπως στην αρχαία Αθήνα– και χρησιμοποιείται η αναφερθείσα νεοφυής, μάλλον «δημοκρατικότερη» (…), ακόμα και από πολιτικά συντηρητικούς, ανάλογης βέβαια σημασίας, αλλά κατά τη γνώμη μου, αισθητικά πιο κακόηχης…
Τόσο μάλιστα, που νομίζω δεν έχει τολμηθεί να επικρατήσει ακόμα στον επίσημο γραπτό λόγο… Από την άλλη πλευρά, έχουμε τελευταία και το «φρούτο» των λεκτικών νεολογισμών δημιουργημένων αρχικά από κάποιους… λεξιπλάστες(!) «προοδευτικούς» πολιτικούς ή δημοσιογράφους: Η λέξη λ.χ. «απεύθυνση» δεν γνωρίζω αν έχει συμπεριληφθεί στο νέο λεξικό του κ. Μπαμπινιώτη, όπως επίσης και η λέξη «συλλογικότητα»!.. Στα παλαιότερα σοβαρά λεξικά είναι ανύπαρκτες και οι δύο! Για τη δεύτερη δε, που εκπέμπεται συστηματικά από τους ίδιους ιδεολογικά κύκλους, θεωρώ ότι αυτοί την έχουν ξεσηκώσει από τη μαρξιστικού λεξιλογίου ξενική λέξη «κολεκτίβα», που έχει την ίδια σημασία και την χρησιμοποιούν και σαν σίγουρη «λέξη αναγνώρισης και πιστοποίησης» της πολιτικής τους θέσης! Ολα αυτά τα καινοφανή, μου φαίνονται λίγο περίεργα για να μην πω και φαιδρά!